پس از یک تلاش ناامیدکننده برای آزادی در ماه اوت گذشته، خانواده‌های پناهندۀ افغانستانی که هنوز از یک هتل به هتل دیگر در کانادا جابجا می‌شوند، احساس می‌کنند که در نوعی برزخ گرفتار شده‌اند. اما با وجود اینکه آنها به کانادا رسیدند، این رویای آزادی هنوز محقق نشده است.
خانواده‌های پناهنده در هتل باید با رعایت قوانین محدوده‌کنندده‌ای زندگی کنند، که توسط سازمانی به نام Polycultural که توسط دولت فدرال منعقد شده است، دیکته شده‌اند. داوطلبان و پناهندگان میگویند که پنج فرد بزرگسال برای ماه‌ها در یک اتاق کوچک محبوس بوده‌اند و اجازه خوردن غذا در اتاق‌هایشان را ندارند. یکی از آنها به CTV National News گفت که داوطلبان یک نام مستعار برای هتل دارند: هتل ارواح.
براساس گفتۀ یکی از آنها خانواده‌های پناهنده محدودیت‌های خاصی داشتند، مثلا اینکه نمی‌توانستند از امکاناتی مانند باشگاه، استخر یا حتی نوشیدن قهوه در لابی استفاده کنند. آنها حتی برای آوردن یک لقمه نان به اتاقشان باید اجازه بگیرند.
هشت ماه پیش، خانواده رضمان بصیر به کانادا آمدند؛ همه آنها آمدند به جز خودش که قربانی طالبان شده بود. دو سال پیش، در همان روزی که او فارغ التحصیلی دبیرستان خود را جشن گرفت، او و خواهر و برادرش مورد حمله طالبان قرار گرفتند. برادر و خواهرش زنده ماندند، اما او کشته شد.
آنها مدت‌ها قبل از این که طالبان قدرت را به دست بگیرد برای آمدن به کانادا درخواست داده بودند. در این باره میگویند: این زندگی آن طوری نیست که فکرش را می‌کردند. از اکتبر در هتل گیر کرده‌اند، و هر روز منتظر اخبار مربوط به مدارک خود از طرف دولت کانادا هستند.
CTV National News چندین بار درخواست مصاحبه با وزیر مهاجرت شان فریزر (Sean Fraser) را داد ولی متاسفانه درخواستش رد شد. در ایمیلی، CTV National News از فریزر پرسید که چرا تایید مدارک این خانواده‌ها اینقدر طول کشیده است. آنها یک بیانیه 540 کلمه ای ارسال کردند که در هیچ کجای آن پاسخی به این سوال داده نشده بود.
منبع : https://www.ctvnews.ca/
