کارشناسان هشدار می دهند که خسارت های وارد شده ناشی از طوفان روز جمعه به بخش هایی از اسکله غربی ونکوور ممکن است نشانه ای از پیامدهای بالا آمدن سطح دریاها و تغییرات آب و هوایی باشد.
بخش هایی از دیوارهای دریایی پارک استنلی و پارک Ambleside پس از بادهای شدیدی که همزمان با جزر و مد فصلی مقدمات وقوع طوفانی شدید را فراهم کردند در روز جمعه تخریب شدند.
جان کلاگ، استاد زمین شناسی می گوید بالا آمدن سطح دریاها اثر این دو عامل را تشدید کرده است و انتظار می رود در سال های آینده شاهد طوفان های مخرب بیشتری باشیم.
او می گوید:«رویداد مخرب روز جمعه به دلیل ترکیب دو عامل بالا آمدن سطح دریاها و جزر و مد دوره ای بود. این یعنی در آینده چنین بلایای طبیعی رایج تر می شوند و قدرت تخریب آنها بیشتر خواهد شد.»
بر اساس برنامه تحقیقاتی تغییرات جهانی ایالات متحده، سطح آب دریاها در سطح جهانی از سال 1900 تاکنون بین 16 تا 21 سانتی متر بالا آمده است. تقریبا 7 سانتی متر از این افزایش مربوط به 29 سال گذشته است.
تخمین سرعت بالا آمدن سطح دریاها بسیار دشوار است اما گزارش تغییرات آب و هوایی فدرال در سال 2019 پیش بینی کرده است که ونکوور احتمالا تا پایان قرن شاهد بیش از 50 سانتی متر رشد در 2000 سطوح دریایی خود خواهد بود.
دولت بریتیش کلمبیا به شهرداری ها توصیه کرده است برای افزایش 50 سانتی متری سطح دریاها تا سال 2050 و افزایش یک متری آن تا سال 2100 برنامه ریزی کنند.
کلاگ می گوید:«سطح دریاها در سطح جهانی به آرامی در حال افزایش است. بیشتر مردم از این رویداد اطلاعی ندارند چرا که ما به صورت روزانه شاهد نوسانات جزر و مدی هستیم که به 4 الی 5 متر می رسند بنابراین شما متوجه نمی شوید که سطح دریاها به آرامی و به صورت مداوم در حال افزایش است.»
«اما در اواخر قرن ما متوجه افزایش 30 سانتی متری الی 1 متری سطوح دریاها خواهیم شد.»
به گفته معمار و شهرساز مایکل گلر، زمانی که ساخت دیوار دریایی ونکوور در سال 1917 شروع شد طراحان آن هرگز مشکلاتی که امروز با آن روبرو شده ایم را پیش بینی نمی کردند.
او می گوید:«با این که آن ها دیوار دریایی را با استاندارد های روز ساخته بودند اما هرگز بالا آمدن سطح دریاها که ما امروز شاهد آن هستیم را پیش بینی نمی کردند.»
«کاری که ما باید انجام دهیم این است که تمام دیوارهای دریایی قدیمی را بررسی کنیم و آنها را در طول زمان بازسازی کنیم.»
گلر می گوید درحالی که ساخت دیوارهای دریایی قوی تر یک چالش مهندسی است اما پیشگیری از اثرات بالا آمدن سطح دریاها یک چالش برنامه ریزی است.
او می گوید:«بزرگ ترین چالش ما پاسخ به بلایای طبیعی نیست. این روزها ما غالبا در تلاش برای پیدا کردن راه حل برای مشکلی هستیم که 20، 30 یا 40 سال پیش می توانستیم از وقوع آن جلوگیری کنیم، زمانی که برای اولین بار درباره اثرات بالقوه تغییرات آب و هوایی صحبت کردیم.»
نزدیک به یک دهه پیش دولت بریتیش کلمبیا دستورالعملی را به جوامع ساحلی فرستاد تا ساکنان این جوامع بتوانند طبق آن از اثرات افزایش سطح دریاها جلوگیری کنند.
این سند چهار استراتژی را برای مقابله با اثرات بالا آمدن سطح دریاها ارئه می دهد. این استراتژی ها به این صورت اند: اجتناب از ساخت و ساز در مناطق پرخطر، تطبیق زیرساخت ها، حفاظت از سازه هایی که در معرض خطرند و عقب نشینی در مناطقی که نمی توان به صورت موثر یا مقرون به صرفه با اثرات آن مقابله کرد.
منبع : https://globalnews.ca
