به مدت 108 سال، دانشمندان در مرکز تحقیقات و توسعه سامرلند در حال بررسی چگونگی رشد پایدار محصولات غذایی محبوب مانند انگورهای شرابی و درختان میوه در منطقه اوکاناگان در بریتیش کلمبیا هستند. اکنون، این مرکز اولین باغ تحقیقاتی بومی خود را افتتاح کرده است. پروژه ای که توسط دولت فدرال تامین می شود و با هدف یادگیری و احیای گیاهان غذایی که اهمیت سنتی برای جوامع بومی محلی مانند جامعه سیلکس اوکاناگان دارند، انجام می شود.
مهدی شریفی، دانشمند ارشد این پروژه، می‌گوید که این اولین مرکز تحقیقاتی از 20 مرکز تحقیقاتی است که متعلق به اداره کشاورزی و غذای کانادا است. این اداره باغی را که ریشه در تاریخ بومی‌ها دارد، شناسایی کرده و به بررسی تأثیر تغییرات آب و هوایی بر گیاهان آن، از جمله گیلاس می‌پردازد. شریفی گفت: این پروژه همچنین برای آموزش دانش آموزان، کارکنان و مردم در مورد اهمیت این گیاهان در محیط زیست و جوامع بومی مورد استفاده قرار می گیرد و دانش آموزان بومی برای نگهداری از سایت این پروژه استخدام می شوند.
او گفت امیدوار است این باغ نشان دهد که چگونه یک منظره می تواند در طول زمان “از یک اکوسیستم تخریب شده به یک اکوسیستم سالم” تغییر کند و از این رو، امیدوار است که مردم ترغیب شوند تا از استراتژی های بومی برای احیای زمین هایی که ممکن است در طول زمان به دلیل استفاده از شیوه های کشاورزی غربی تخریب شده اند استفاده کنند. شریفی گفت: این پروژه در سال 2019 تصویب شد اما به دلیل محدودیت‌های کووید 19 باید به تعویق افتاد.
دستیار پژوهشی این پروژه، دانا جانسون می گوید که تمام گیاهان باغ بومی در طول تاریخ برای غذا، دارو، ابزار و صنایع دستی در جوامع بومی کانادا استفاده می شده است. جانسون گفت که هدف آنها از باغ این است که بیشترین تراکم و تنوع گونه هایی را بکارند که می توانند در فضایی با مساحت در حدود 20 متر در 30 رشد کنند. او گفت که ما می‌توانیم همه این دانش را ادغام کنیم و تحقیقات را متنوع تر و پایدارتر کنیم، که این به نفع همه خواهد بود.” شریفی گفت: اطلاعات برای هر گروه از گیاهان با استفاده از زبان ها و ابزارهای مختلف در یک وب سایت در اختیار مردم قرار می گیرد. این باغ هنوز در مراحل اولیه است، اما عموم مردم می توانند به مرور و با رشد بیشتر گیاهان از آن بازدید کنند.
منبع : https://www.cbc.ca//
