18 سگ با استفاده از هدست درحالی که یک دستگاه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (f MRI) دور سر آنها قرار داشت مورد آزمایش قرار گرفتند. آنها به صدای زنی گوش می دادند که جمله ای معروف از کتاب کودکانه «شازده کوچولو» را نقل قول می کرد.
صدایی آرام ابتدا به زبان اسپانیایی و سپس به زبان مجارستانی زمزمه کرد:«فقط دل انسان است که می تواند همه چیز را راستین ببیند؛ آنچه که حیاتی است از دیده ها پنهان است.»
سپس این صدا شروع به خواندن یک سری کلمات نامفهوم کرد.
دوتا از 18 سگ با زبان اسپانیایی آشنایی داشتند اما هرگز زبان مجارستانی را نشنیده بودند. 16 سگ دیگر با زبان مجارستانی آشنایی داشتند اما هرگز زبان اسپانیایی را نشنیده بودند. البته کلمات نامفهوم برای همه موارد مورد آزمایش ناآشنا بودند.
دانشمندان این آزمایش را طراحی کرده بودند تا بررسی کنند که در هنگام مواجهه با زبان آشنا و زبان ناآشنا یا در مواجهه با گفتار طبیعی در مقابل گفتار مبهم، مغز چگونه کار می کند و کدام بخش های مغز شروع به کار می کنند.
اسکن های مغزی الگوهای متفاوتی از فعالیت های مغزی را در قشر شنوایی اولیه هنگام بیان کلمات بی معنی نسبت به زمانی که گفتار طبیعی بود نشان دادند. این اسکن ها همچنین نشان دادند که نواحی منحصر به فرد مغز زمانی فعال می شوند که به یک زبان ناآشنا صحبت می شود و نه زمانی که به یک زبان آشنا صحبت می شود.
ممکن است این نتایج خیلی تعجب آور به نظر نیایند اما وقتی متوجه می شوید که موارد مورد آزمایش سگ ها هستند داستان جالب می شود.
آتیلا اندیکس، رئیس بخش اخلاق شناسی (مطالعه حیوانات) در دانشگاه لورنارد مجارستان که سرپرست این آزمایش بود می گوید:«نکته جالب اینجاست که در پاسخ مغز سگ ها به زبان آشنا و ناآشنا تفاوت وجود داشت.»
اندیکس می گوید:«این اولین گونه غیرنخستینی است که ما توانستیم توانایی زبانی خود به خودی را برای آن نشان دهیم- ما اولین باری است که می توانیم جایگاه آن را در مغز پیدا کنیم و ببینیم ترکیب دو زبان در کجای مغز اتفاق می افتد.»
این ایده زمانی شروع شد که عصب شناس، لورا کوایا، همراه سگش کان از مکزیک به بوداپست نقل مکان کرد.
کوایا که دانشجوی فوق دکترا در مطالعات حیوانات در دانشگاه لورنارد است می گوید:«من با کان فقط به زبان اسپانیایی صحبت می کردم. برای من این سوال پیش آمد که آیا او می تواند زبان های دیگر را تشخیص دهد.»
کوایا و همکاران دیگرش آزمایشی طراحی کردند تا جواب این سوال را بیابند. آنها 5 سگ از نژاد گلدن رتریور، 6 سگ از نژاد بردر کولی، 2 سگ از نژاد شپرد استرالیایی، یک سگ لابرادودل و یک کوکر اسپانیل و 3 سگ از نژادهای مختلط که همگی بین 3 تا 11 سال سن داشتند و آموزش دیده بودند که زیر اسکن MRI بدون حرکت بایستند را دور هم جمع کردند.
کوایا می گوید:« کان از شرکت در آزمایش بسیار خوشحال است- احساسات قوی را در او می توانید ببینید و همچنین در این آزمایش توجه زیادی به او می شود.»
«ذکر این نکته حائز اهمیت است که هر یک سگ ها می توانند در هر زمان از آزمایش، از زیر اسکنر خارج شوند.»
آنها دریافتند که سگ ها بدون توجه به زبانی که صحبت می شود، هنگام شنیدن کلمات نامفهوم نسبت به شنیدن کلمات عادی فعالیت مغزی شان در قشر شنوایی قوی تر می شود.
وقتی نوبت به شناسایی زبان های مختلف رسید محققان دریافتند که قسمت متفاوت و پیچیده تری از مغز-قشر شنوایی ثانویه- شروع به فعالیت می کند. همچنین هر چه سگ ها پیرتر بودند قدرت تشخیص آنها بین زبان های آشنا و ناآشنا بهتر بود.
منبع : https://www.ctvnews.ca
