نکاتی درباره‌ی سوء رفتارهای جنسی در ارتش کانادا
همچنان که با نزدیک شدن انتخابات تنور آن گرم‌تر می‌شود و احزاب در جنبه‌های مختلف اظهارات و ادعاهای متنوعی می‌کنند، این پرسش برای بسیاری از افراد وجود دارد که آیا دولت آینده برای مقابله با سوء رفتارهای جنسی سیستماتیک در ارتش برنامه‌ای دارد و یا تا چه حد آن‌را در اولویت قرار خواهد داد.
کارشناسان اتفاقاتِ پیرامون اتهامات سوء استفاده‌های جنسی سران بالای ارتش را یک “بحران نهادی” توصیف کرده‌اند.
همتایان نظامی آن‌ها در ایالات متحده و بریتانیا نیز شاهد توجه عمومی بر روی این مسئله و به خصوص سوء استفاده‌های جنسی علیه زنان و افراد LGBT هستند.
در حال حاضر ابعاد این مسئله مشخص شده اما راه‌حل آن هنوز روشن نیست.
چندین ماه است که دولت کانادا قول اقدام عملی برای تغییرات در این مورد داده اما هیچ بازه‌ی زمانی مشخصی برای آن اعلام نکرده. بیش از شش ماه از اولین گزارش گلوبال نیوز مبنی بر اتهامات علیه ژنرال بازنشسته جاناتان ونس ،رئیس سابق ستاد دفاع، که او آن‌ها را رد می‌کند، گذشته است.
سوء استفاده جنسی در بین نیروهای کانادائی چیز جدیدی نیست.
این مشکل دهه‌هاست که وجود دارد. در گزارشی که در سال 2015 منتشر شد، ابعاد این مسئله آشکار شد.
در این بحران پرسشی که چندین بار مطرح شده این است که درحالیکه ارتش نشان داده که برای حل این پرونده‌‌ها مخصوصا موارد مربوط به رهبران خود نمی‌تواند مرجع قابل اعتمادی باشد، آیا رهبران احزاب حاضر به پیگیری عملی و جدی این موضوع هستند؟
برای بسیاری از رهبران احزاب، پاسخ “نه “است، اما روشی که هر کدام از طریق آن سعی در حل مسئله دارند متفاوت است.
ارین اوتول ،رهبر محافظه کار وعده داده است که باید تحقیقات سوء رفتار جنسی را “بازرسان خارج از زنجیره فرماندهی انجام دهند” و متعهد شد که در صورت انتخاب به عنوان نخست وزیر، تحقیقات عمومی در مورد سوء رفتار جنسی در نیروهای کانادایی را آغاز کند.
جگمیت سینگ، رهبر حزب نیودموکرات ملی گفته است که در صورت انتخاب به عنوان نخست وزیر، ارتش را وادار می‌کند که در اولین روز حضورش، پرونده‌های تجاوز جنسی را به مقامات غیرنظامی تحویل دهد.
