اختراع پزشک اهل هالیفاکس برای کمک به بیماران کرونایی
تشویق و حمایت پزشکان کانادایی از یک پزشک ICU اهل هالیفاکس بخاطر اختراع دستگاهی که برای جابجایی بیماران بدحال کرونایی در موج چهارم کرونا، کارایی بسیاری دارد.
استیو بید، پزشک کانادایی‌ست که از آغاز پاندمی کوید19 در ICU بیمارستانی در هالیفاکس مشغول به کار است. او در طول این دوسال بارها با همکارانش درباره‌ی بیماران بدحال و نحوه‌ی رسیدگی به آن‌ها صحبت کرده است که به گفته‌ی خودش همین مکالمات، باعث شدند تا به نقش کلیدی متُد “پرونینگ”( روی شکم خوابیدن) در اکسیژن رسانی به بیماران بدحال دقت کند و شیوه‌های مختلف انجام این کار را در ذهنش بررسی کند.
بید در این‌باره گفت:” ما در پزشکی از اواسط قرن بیست متوجه شدیم که اگر بیماران بدحال ریوی را روی شکم بخوابانیم، میزان بهبود تا 50% افزایش میابد. و این واقعا رقم بزرگیست.”
او تصریح کرد، علیرغم وجود شواهد مبنی بر مفید بودن روش پرونینگ، این روش یک مداخله‌ی پزشکی‌ست که به دلیل خطراتی که هم برای پرستاران و هم بیماران دارد، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
” شیوه‌ی سنتی اینکار بدین شکل است که 6 نفر باهم بیمار را همزمان می‌چرخانند. که در این حین ممکن است اتصالات اکسیژن از بیمار جدا شود و از لحاظ فیزیکی بسیار سخت است و ممکن است پرستاران آسیب ببینند.”
با افزیش همه‌گیری کووید19 و بیماران نیازمند به ونتیلیشن، بید در ذهن خود روش‌های ممکن برای کم کردن خطر پرونینگ را بررسی می‌کرد و در نهایت دستگاهی طراحی کرد که خودش آن‌را پرونیتورپلاس می‌نامد.
بعد از اینکه بید، طرح اولیه را رسم کرد با دوستش که در زمینه‌ی خیاطی تبلیغاتی سررشته داشت، مشورت کرد. بید می‌گوید در ابتدا در مغازه‌های پارچه فروشی بدنبال پارچه‌ی مناسب بود اما در نهایت به چیزی شبیه به پیله‌ی کرم ابریشم رسید که در آن بیمار قبل از جا به جایی بطور کامل در یک حفاظ پیچیده می‌شود و برای چرخیدن آماده می‌گردد.
بید درباره‌ی چگونگی عملکرد این دستگاه می‌گوید: “این بندهای قابل تنظیم به پورت‌های جانبی مختلف متصل می‌شوند و از این طریق ما می‌توانیم حرکت بیمار را بدون هیچ تلاشی از سوی کارکنان پرستاری خود امکان پذیر کنیم.”
او می‌گوید مزیت پرنیتور پلاس این است که به بالابر بیمار وصل می‌شود (که این از امکاناتی است که از قبل در بیمارستان‌ها وجود دارد.) و به این طریق بیماران در امنیت کامل به روی شکمشان جا‌به‌جا می‌شوند.
“بالابر تخت، بیمار را بالا می‌برد و پرستاران هیچ دخالتی در اینکار ندارند، زمان انجام این فرایند یک یا دو دقیقه است و این چیزی است که پرستاران در مورد پرینیتور پلاس بسیار دوست داشتند.”
بید می‌گوید انتظار دارد سازمان سلامت کانادا درخواست وی برای مجوز تأسیس تجهیزات پزشکی (MDEL) را در هفته آینده تأیید کند. وی افزود که یک برنامه مشابه توسط اداره ایمنی و غذا ایالات متحده در حال بررسی است به امید اینکه در بیمارستان‌های سراسر ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد.
