کمتر از چهار ساعت قبل از حرکت، رایان فارل با تعجب متوجه شد که پروازش از یلونایف به کلگری لغو شده است. ایر کانادا به «محدودیتهای خدمه» اشاره کرد و او را در هواپیمایی که 48 ساعت پس از زمان پرواز اولیه پرواز 17 ژوئن ترک میکرد، رزرو کرد. فارل 6 هفته بعد وقتی متوجه شد که درخواست غرامت او به دلیل کمبود کارکنان رد شده است، شگفتزدهتر شد.
«از آنجایی که پرواز Air Canada شما به دلیل محدودیتهای خدمه ناشی از تأثیر همهگیری COVID-19 بر عملیات ما به تأخیر افتاد/لغو شد، غرامتی که درخواست میکنید اعمال نمیشود زیرا تأخیر/لغو به دلیل یک مشکل ایمنی ایجاد شده است. ایمیل مربوط به روابط مشتری به تاریخ 29 ژوئیه میخواند.
فارل گفت که این طرد شدن «مثل یک سیلی به صورت است». او در ایمیلی گفت: “اگر آنها خدمه جایگزینی برای جایگزینی نداشته باشند، پرواز لغو شد زیرا نتوانستند خدمه را جمع آوری کنند، نه به این دلیل که هیچ عامل دیگری باعث می شد اجرای پرواز ذاتاً ناامن باشد.” .
«من فکر میکنم خطوط هوایی سعی میکنند از یک ارتباط عاطفی عمومی که مردم بین «COVID-19» و «ایمنی» برقرار میکنند سوء استفاده کنند، در حالی که در واقعیت، اگر منطق آنها را آزمایش کنید، نمیتوانستند.»
پاسخ ایر کانادا به شکایت فارل یک امر دور از ذهن نبود. در یادداشتی در 29 دسامبر، این شرکت به کارمندان دستور داد تا لغو پروازهای ناشی از کمبود کارکنان را به عنوان یک مشکل “ایمنی” طبقه بندی کنند، که طبق مقررات فدرال مسافران را از پرداخت غرامت محروم می کند. آن سیاست پابرجاست.
منشور حقوق مسافر کانادا، مقررات حفاظت از مسافران هوایی (APPR)، خطوط هوایی را موظف میکند تا 1000 دلار غرامت برای لغو یا تأخیرهای قابل توجهی که ناشی از دلایلی است که در کنترل شرکت هواپیمایی است، زمانی که اخطار 14 روز یا کمتر قبل از پرواز میرسد، پرداخت کنند.
با این حال، اگر تغییر برای اهداف ایمنی لازم باشد، خطوط هوایی مجبور به پرداخت هزینه نیستند. آژانس حمل و نقل کانادا (CTA)، یک نهاد فدرال شبه قضایی، می گوید که برخورد با کمبود کارکنان به عنوان یک موضوع ایمنی، قوانین فدرال را نقض می کند.
منبع : https://www.cbc.ca/