وقتی لوسیل گروو در سال 2015 مزرعهی ترافل خود را در وندوور، انتاریو آغاز کرد، از ترافلهایی که از فرانسه وارد کرده بود، استفاده میکرد. تنها بعداً متوجه شد که یک نوع محصول خوشمزه و نادر بومی در زمینش پنهان شده بود. ترافل بومی که در مزرعه دومن دو روی درخانوادهی Tuber rufum پیدا شده است، یک نوع ترافل است که تقریباً در سراسر جهان وجود دارد، اما نسخههای بومی محلی نیز شامل آن میشوند.
گروو ابتدا برای ترافلهای بورگوندی انتخاب کرده بود و به فرانسه سفر کرد تا برخی از آنها را به کانادا بیاورد. گرولکس گفت که ترافل بورگوندی ایدهآل است، زیرا به خوبی با آب و هوای انتاریو سازگار است و به محافظت از درختان بلوط و فندق او در برابر بیماری کمک میکند. اما در حالی که او برای برداشت قارچها حفاری میکرد، با تعجب با یک مزاحم خوشمزه روبرو شد.
او به فرانسوی گفت: “من ترافل بورگوندی کاشتم، سپس ترافل دیگری پیدا کردم.” میدانید، سیبزمینی قرمز میکارید، سیبزمینی سفید پیدا میکنید. ترافل ترکیب ژنتیکی منحصر به فردی دارد.
گرولکس، یک تکنسین سابق داروخانه، عجله کرد تا ترافل را تجزیه و تحلیل کند تا مطمئن شود که قابل خوردن است. آزمایشگاهی در دانشگاه فلوریدا ژانویه گذشته تایید کرد که ترافل نه تنها برای خوردن بیخطر است، بلکه دارای ترکیب ژنتیکی منحصر به فردی است. توالی DNA ترافل قبلاً هرگز شناسایی نشده بود و ترکیبات شیمیایی طبیعی آن ویژگی منحصر به فردی به آن میبخشد.