مزارع خورشیدی باعث نگرانی شده‌اند که انرژی تجدیدپذیر ممکن است تولید محصولات غذایی در کانادا را به خطر بیندازد. از جمله در آلبرتا، جایی که این استان تأیید هر گونه پروژه بزرگ بادی یا خورشیدی را متوقف کرده است.
در ماه اوت، دولت آلبرتا اعلام کرد که این ممنوعیت تا 29 فوریه 2024 ادامه خواهد داشت. در آن زمان، به دلایلی مانند استفاده از زمین و بازسازی، به ویژه تأثیر بر زمین‌های کشاورزی، تفریحی و دولتی این تصمیم را اعلام کرد.
دانیل اسمیت، نخست وزیر آلبرتا، در مصاحبه‌ای با برنامه “What on Earth” در ماه سپتامبر گفت: “ما نمی‌توانیم مقدار زیادی پنل‌های خورشیدی را بر روی زمین‌های کشاورزی اصلی قرار دهیم. این یکی از مواردی است که به طور رسمی و صریح شنیده‌ایم.”
وی افزود: “این پروژه‌ها در برخی موارد به هکتارها و هکتارها و هکتارها از زمین‌های کشاورزی اصلی اختصاص می‌یابند. بنابراین ما می‌خواهیم مطمئن شویم که آنها در زمین‌های کم ارزش قرار می‌گیرند.”
اما چه مقدار از “زمین‌های کشاورزی اصلی” این پروژه‌ها را به خود اختصاص می‌دهند؟ در ادامه به بررسی دقیق‌تری می‌پردازیم. در آلبرتا، نگرانی‌های مشابه قبلاً توسط سیاستمداران شهرستانی روستایی در آلبرتا و نماینده کنسرواتوری فدرال و نقاد کشاورزی حزب کنسرواتور، جان بارلو، عضو پارلمان برای منطقه جنوبی آلبرتا، بیان شده بود.
در جای دیگر، جسیکا نیکسون، مدیر توسعه اقتصادی از قبیل اولین ملت کووسس در ساسکاچوان، که همچنین دامدار و کشاورز گندم است، در مارس در یک مقاله نظریه‌پردازی در وبسایت Clean50 نوشت که به اندازه کافی به ارزش کشاورزی زمینی که برای نصب پنل‌های خورشیدی استفاده می‌شود، توجه نمی‌شود و این یک تهدید برای زمین‌های کشاورزی است.
این نگرانی‌ها منحصر به کانادا نیستند، می‌گوید سارا هستینگز-سیمون، استادیار دانشگاه کالگری که در حوزه انتقال انرژی و سیاست عمومی فعالیت می‌کند. “شما قطعاً در کشورهای دیگر نیز درباره این موضوع بحث شده‌است.”
“این واقعاً شگفت‌انگیز است، درست است؟ وقتی در مقابل یکی از این مزارع خورشیدی ایستاده‌اید. آنها به مقیاس انسانی بزرگ هستند.”
