ماری ویلسون، زن اهل آلبرتا، در سال 2017 به دلیل بیماری آلزایمر در حال وخیم شدن بود و درخواست مرگ خودخواسته کرد. وی هنوز هوشیاری شناختی خود را حفظ کرده بود و می‌توانست گفتگوهای پیچیده داشته باشد، اما این گفتگوها ممکن است یک ساعت و نیم به جای ۱۵ دقیقه معمول طول بکشد.
او همچنین با پیشرفت بیماری، شروع به کناره‌گیری از جهان کرد: فنجان‌های قهوه را در کابینت‌های حمام و قاشق‌ها را زیر بالش‌ها می‌گذاشت؛ برای لباس پوشیدن به کمک نیاز داشت و کنترل مثانه خود را از دست داده بود.
ویلسون، یک فرد تحصیل‌کرده با سه مدرک دانشگاهی، دیگر مطالعه نمی‌کرد و شروع به تماشای مکرر موزیکال‌های دیزنی کرد.
کمپبل، پسر ویلسون، می‌گوید: “صحبت کردن با مادرم مثل تماشای پارک کردن موازی یک راننده مبتدی بود.”
ویلسون قبل از دریافت مرگ خودخواسته، یک مهمانی خانگی صمیمانه با خانواده و دوستان برگزار کرد. در این مهمانی، او لبخند می‌زد و به جلو خم می‌شد، انگار آماده صحبت کردن است، اما سپس رشته افکارش را از دست می‌داد و فقط می‌گفت: “هیچ اهمیتی ندارد.”
به نظر می‌رسید که فرصت او برای واجد شرایط شدن برای دریافت مرگ خودخواسته در حال بسته شدن است – وقتی فردی با بیماری غیرقابل درمان توانایی ذهنی برای رضایت را از دست می‌دهد، ارائه مرگ خودخواسته غیرقانونی است.
کمپبل می‌گوید: “درخواست‌های پیشرفته در دسترس نبود و این برای مادرم بسیار ناامیدکننده بود.”
اما این دیگر در کبک صدق نمی‌کند، جایی که فردی با بیماری جدی و غیرقابل درمان مانند آلزایمر می‌تواند ماه‌ها یا سال‌ها قبل از اینکه بیماری‌اش او را از رضایت بازدارد، درخواست مرگ خودخواسته کند. این اقدام مورد ستایش بیماران و مدافعانی قرار گرفته است که معتقدند افراد مبتلا به آلزایمر باید تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند تمام مراحل بیماری خود را تحمل کنند یا خیر. اما این موضوع همچنین باعث سردرگمی و انتقاد برخی در جامعه پزشکی شده است که سؤالات اخلاقی و قانونی را مطرح می‌کنند.
در مورد ویلسون، او توانست به پزشک خود مراجعه کند و بگوید “آماده‌ام.”
اما کمپبل می‌گوید که مادرش می‌خواست از قبل درخواست مرگ خودخواسته کند.
ویلسون در سال 2012 به زوال عقل مبتلا شد و در سال 2017 شروع به کاهش سریع کرد. پزشکان او زمان داشتند تا سرعت و نشانه‌های نزول او را مشاهده کنند.
دکتر کونیا تروتون، رئیس انجمن ارزیابان و ارائه دهندگان مرگ خودخواسته کانادا، می‌گوید که تسریع بیماری یک بیمار آلزایمری و پنجره واجد شرایط بودن آنها تا حد زیادی در هر مورد متفاوت است.
بیماری‌های عصبی 12.6 درصد از افرادی را که در سال 2022 مرگ خودخواسته دریافت کردند، تشکیل دادند. از این موارد، که شامل بیماری پارکینسون و ALS می‌شود، زوال عقل 9 درصد را تشکیل می‌دهد که نشان‌دهنده 150 نفر است، همانطور که داده‌های آمار کانادا نشان می‌دهد.
آنها باید در مراحل پیشرفته بیماری باشند، اما هنوز بتوانند تشخیص خود را توضیح دهند و رضایت دهند. تروتون که از سال 2016 در بریتیش کلمبیا، آلبرتا و انتاریو مرگ خودخواسته را ارائه کرده است، می‌گوید.
ساندرا دمونتیگنی، ساکن لوییس، کبک، از استان خود برای مبارزه برای پیشبرد مرگ خودخواسته در کانادا قدردانی می‌کند. او شروع به تدوین معیارهای شخصی کرده است که به این معنی است که او برای این روش آماده است.
بیماران برای درخواست پیشرفته باید شرایطی را که در آن می‌خواهند مرگ خودخواسته را داشته باشند، مانند از دست دادن کنترل روده یا فراموش کردن نام فرزندانشان، جزئیات دهند.
دمونتیگنی 45 ساله، می‌دانست که وقتی در 39 سالگی به آلزایمر مبتلا شد، می‌خواهد درخواست مرگ خودخواسته کند.
دمونتیگنی ناراحتی را در چشمان پدرش دید که از آلزایمر رنج می‌برد – همان بیماری که مادرش نیز داشت – و این مانند این بود که او می‌گفت “من را نجات بده
