در سال 2020، اخباری مبنی بر اینکه تیمی از اخترشناسان، نزدیکترین سیاهچاله به زمین را در یک منظومه ستاره ای در فاصله 1000 سال نوری از ما پیدا کردند پوشش زیادی در مطبوعات دریافت کرد. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که در واقع هیچ سیاهچاله ای در آنجا وجود ندارد.
در گزارش اولیه 2020، تیمی به رهبری ستاره شناسان رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) نزدیک ترین سیاهچاله به زمین را در منظومه ستاره ای HR 6819 شناسایی کردند. در حالی که این کشف توجهات زیادی را به خود جلب کرد، نتایج آن مطالعه توسط سایر محققان، از جمله تیمی مستقر در دانشگاه Katholieke Universiteit Leuven (KU Leuven)، دانشگاهی در بلژیک، به چالش کشیده شد.
دو تیم متحد شدند تا مقاله جدیدی را منتشر کنند که روز چهارشنبه در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شد که نشان می دهد HR 6819 هیچ سیاهچاله ای ندارد. توماس ریوینیوس، ستاره شناس ESO و نویسنده اصلی مقاله اولیه 2020، و همکارانش در سال 2020 فکر کردند که HR 6819 یک منظومه سه گانه است و هر 40 روز یک ستاره به دور یک سیاهچاله می چرخد.
یافتن سیاهچاله ها بسیار سخت است. به گفته ناسا، به دلیل ماهیت سیاهچاله ، آن ها را نمی توان دید. ستاره شناسان ESO از یک تلسکوپ در شیلی برای بررسی HR 6819 استفاده کردند و پیشنهاد کردند که چیزی حدود چهار یا پنج برابر جرم خورشید ، ستاره درونی منظومه را می کشد و مدار آن را منحرف می کند.
در آن زمان، آنها به این نتیجه رسیدند که این باید یک سیاهچاله باشد و هیچ یک از ستاره ها به اندازه کافی به آن نزدیک نیستند که بتوان به داخل آن کشیده شد، بنابراین آنها به دور آن می چرخند. در پاسخ به این گزارش، جولیا بودنشتاینر، که در آن زمان دانشجوی دکترا در KU Leuven بود، تفسیر متفاوتی از داده‌ها پیشنهاد کرد.
او می گوید HR 6819 منظومه‌ای است با دو ستاره در مداری 40 روزه و اصلاً سیاه‌چاله‌ای ندارد. برای توضیح مدار ستارگان، محققان KU Leuven گفتند که یکی از ستارگان “برهنه” شده است، به این معنی که در نقطه ای، بخش زیادی از جرم خود را نسبت به ستاره دیگر از دست داده است.
از آنجایی که برای بررسی مجدد HR 6819 به تلسکوپ و تداخل سنج قوی تری نیاز بود، دو تیم تصمیم گرفتند با یکدیگر همکاری کنند. ریوینیوس گفت: «سناریوهایی که ما به دنبال آن بودیم کاملاً واضح و بسیار متفاوت و به راحتی با ابزار مناسب قابل تشخیص بودند. ما توافق کردیم که دو منبع نور در منظومه وجود دارد، بنابراین سوال این بود که آیا آنها از نزدیک به دور یکدیگر می چرخند، مانند سناریوی ستاره برهنه، یا از یکدیگر دور هستند، مانند سناریوی سیاهچاله.»
داده های جدید نشان می دهد که این دو ستاره تنها با یک سوم فاصله زمین و خورشید از هم جدا شده اند، که به گفته محققان این احتمال را بیشتر می کند که HR 6819 یک منظومه دو ستاره است. بودنشتاینر که اکنون یکی از همکاران ESO در آلمان است، گفت: «بهترین تفسیر ما تا کنون این است که ما این سیستم دوتایی را در یک لحظه پس از اینکه یکی از ستارگان اتمسفر اطراف ستاره دیگر را به درون خود بکشد، مشاهده کرده ایم.»
این پدیده اغلب در محاوره با عنوان “خون آشام ستاره ای” شناخته می شود. اما اخترشناسان گفتند که به طورکلی از این خبر هیجان زده هستند، حتی اگر نظریه اصلی در مورد سیاهچاله را رد کند.
منبع : https://www.ctvnews.ca/
