مدیر بانک کانادا، تونی گراول معتقد است اقتصاد کانادا پس از شروع همه گیری کووید-19، آسیب زیادی دیده است. او گفت اقتصاد ما در مسیر بهبود است اما ما همچنان شاهد تاثیرات همه گیری کووید-19 بر روی اقتصاد کانادا هستیم.
گراول دو مورد را به عنوان نگرانی های اصلی این بانک معرفی کرد: کمبود عرضه و بالا بودن نرخ تورم.
چه محصول مورد بحث غذا باشد و چه بنزین یا قیمت خانه، تورم در دوران همه گیری کووید-19 به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. در آخرین نظرسنجی نانوس، تورم و هزینه زندگی به عنوان دلایل اصلی نگرانی مردم انتخاب شدند. طبق این نظرسنجی احتمال این که کانادایی ها نگران افزایش قیمت خدمات و هزینه های روزمره باشند تقریبا نه برابر (87%) کانادایی هایی است که نگران افزایش نرخ تورم (10%) هستند.
شاخص قیمت مصرف کننده، یا همان CPI، مهمترین سیستم برای اندازه گیری تورم است. این شاخص هزینه زندگی را بر اساس قیمت های محصولات و خدمات روزمره ای که مردم دریافت می کنند، مانند غذا، خانه، حمل و نقل، اثاثیه، لباس، سرگرمی و غیره، اندازه گیری می کند.
مانند اکثر بانک های مرکزی دیگر، بانک کانادا « تورم اصلی » را زیرنظر دارد و بر روند تورم تمرکز می کند و نوسانات اقتصادی کوتاه مدت یا تغییرات موقتی CPI را بررسی می کند.
تورم اقتصادی هم اکنون 4.7 درصد است و بسیار بیشتر از محدوده کنترل تورم بانک کاناداست. بانک کانادا قصد دارد با محدوده کنترل تورم از 1 تا 3 درصد تورم را در محدوده دو درصد نگه دارد. تورم پایین و پایدار نشانه رشد اقتصادی پایدار است. تعادل بین تقاضا و ظرفیت تولید در اقتصاد، نرخ تورم را تعیین می کند.
اگر نرخ تورم بالاتر یا پایین تر از دو درصد هدف باشد، برای بانک نگرانی هایی را به همراه خواهد داشت. تورم بالا قدرت خرید یک خانوار یا یک فرد را کاهش می دهد و می تواند به طور قابل توجهی بر بودجه خانوار تاثیر بگذارد. قیمت های بالا می توانند در عادت های خرید، سرمایه گذاری، سفر، حمل و نقل و حتی هزینه های پزشکی ما تغییر ایجاد کنند.
نرخ های منفی معمولا باعث ایجاد دوره ای از رکود می شوند، یعنی قیمت کالا ها و خدمات کاهش می یابد و قدرت خرید مصرفه کننده بالا می رود. با وجود اینکه به نظر می رسد پایین آمدن قیمت ها به نفع مردم است اما کاهش مداوم آن تاثیرات منفی بر روی اقتصاد دارد. تاثیر آن بر بدهکارانی که کسب و کار آنها وضعیت بحرانی دارد یا به دلیل افزایش ارزش واقعی بدهی کاهش درآمد دارند منفی است. به همین صورت اگر قیمت ها و درآمدها کاهش یابد در نتیجه درآمد مالیاتی کاهش می یابد و بر روی هزینه های دولت تاثیر قابل توجهی می گذارد. می توان کانادا در دوران رکود بزرگ در دهه 1930 را به عنوان نمونه ای برای کاهش قیمت مداوم معرفی کرد.
بانک کانادا سیاست های پولی را تعیین می کند تا بتواند تورم را پایدار نگه دارد. معمولا شش یا هشت دوره سه ماهه طول می کشد تا تاثیرات ابزار استفاده شده برای مقابله با تورم دیده شوند و این یکی از دلایلی است که سیاست های پولی همیشه با آینده نگری همراه است.
بانک برای کنترل عرضه پول در بازار از ابزار مختلفی، مانند خرید دارایی های بزرگ، حمایت مالی برای اقدامات اعتباری و سیاست نرخ بهره منفی استفاده می کند.
برای تحریک اقتصاد و تشویق خرید، قرض و سرمایه گذاری، بانک مرکزی می تواند از ابزار غیرمعمولی به نام سیاست نرخ بهره منفی استفاده کند که با این روش بانک مرکزی نرخ بهره اسمی هدف خود را کمتر از صفر درصد در نظر می گیرد.
منبع : https://www.ctvnews.ca
