در دوردستها در اعماق فضا، یعنی 4 برابر فاصلهی بین زمین و قمرش، یک تکه فناوری کانادایی که میتواند به تغییر شکل درک ما از کیهان کمک کند، اولین آزمایشهای مهم خود را پشت سر گذاشت. سیستمهایی که تلسکوپ فضایی جیمز وب را هدف قرار میدهند، برای خیره شدن به ستارهای خاص مورد استفاده قرار گرفتهاند.
نشانهای از اینکه میلیونها دلار و هزاران ساعت صرف شده برای این پروژهی عظیم قرار است به خوبی عمل کند. ژان دوپوئیس، دانشمند ارشد ماموریتی آژانس، گفت “دیدن همه چیز در جای خود بسیار رضایت بخش است. این حسی از شگفتی و شادی است.”
جیمز وب که حاصل 13 میلیارد دلار و بیش از 2 دهه کار است، قرار است جانشین تلسکوپ فضایی هابل شود. هابل ابزاری بود که ستارهنگاران را با تصاویر خیرهکنندهاش از آسمان مسحور خود کرد. با این حال، وب در فضای بسیار عمیقتری به دور زمین میگردد با فاصلهی حدود 1.6 میلیون کیلومتر و صد تا میلیون برابر حساستر است.
این تلسکوپ فضایی که در اواخر دسامبر جایگذاری شد، برای مطالعهی ماهیت سیارات فراخورشیدی و آنچه که قدیمیترین کهکشانهای اطراف میتوانند در مورد تولد کیهان به ما بگویند، طراحی شده است. وب قادر خواهد بود جوهای فراسیارهای را تجزیه و تحلیل کند و دادههایی را از کهکشانهای به اصطلاح “افق نجومی” که 13.6 میلیارد سال پیش تشکیل شدهاند، جمعآوری کند.
اما اگر حسگر Fine Guidance از کار بیفتد، همهی اینها یک زبالهی فضایی به ظاهر احمقانه خواهد بود. دوپوئیس که در 31 ژانویه در اتاق کنترل ناسا حضور داشت، هنگامی که اپراتورها پس از سفر طولانی وب از زمین، آن را روشن کردند، گفت “(حسگر) ماموریتی حیاتی دارد.” وی گفت “فشار زیادی روی ما بود. همه بسیار خوشحال بودند.”
این حسگر اکنون فعال است و برای تراز کردن 18 آینهی تلسکوپ استفاده میشود. همچنین باید تا منفی 200 درجهی سانتیگراد خنک شود. همهی اینها احتمالا تا تابستان طول میکشد. سپس این حسگر میتواند جیمز وب را با دقتی خیره کننده تا چند میلی ثانیهی قوسی تراز کند.
دوپوئیس گفت “شما میتوانید از چند کیلومتری به موی انسان نگاه کنید. این تقریبا مرز کاری را که میتوان انجام داد، فراتر میبرد.” این تنها کمک کانادا به جیمز وب نیست. تصویرگر مادون قرمز و طیفنگار بدون شکاف آن، که به تجزیه و تحلیل نور مشاهده شده توسط تلسکوپ کمک میکند، نیز در کانادا طراحی و ساخته شده است.
کانادا تقریبا از ابتدا بخشی از پروژهی وب بوده است. حداقل نیمی از 600 دانشمند انجمن نجوم کانادا درگیر این پروژه بودهاند و دهها دانشمند و مهندس بخشی از تیم طراحی آن هستند. از زمان شروع پروژه در سال 1996، کانادا تقریبا 200 میلیون دلار کمک کرده است. در نتیجه، ستارهشناسان کانادایی حق دریافت 5 درصد از زمان رصد تلسکوپ را در اختیار دارند.
علاوه بر سیارات فراخورشیدی و کهکشانهای افق نجومی، محققان کانادایی از وب برای مطالعهی سیارکها و دنبالهدارهای نزدیک به خانه برای رصد تاثیر ستارگان بر فضای اطراف خود، استفاده خواهند کرد. این ستارگان در مناطق دوردست کهکشان که ستارگان جدید متولد میشوند قرار دارند. دوپوئیس گفت “برای دیدن اطلاعاتی که به دست خواهیم آورد احساس بیصبری میکنم.”
منبع : https://www.ctvnews.ca/