مارش هشت ماه است که از زانو آسیب دیده و با مشکلات پارگی مینیسک و کیست بیکر دست و پنجه نرم میکند. این زن 66 ساله اهل اوکوتوکس، آلبرتا، اظهار میکند که وضعیتش در حال بهبود است، اما بدون حمایت پزشک خانواده، بهبود یافتن برای او دشوار است.
از ماه آگوست، پس از اینکه پزشک خانوادهاش کلینیک محلی را ترک کرد تا به دنبال مسیر شغلی جدیدی بگردد، مارش به مراقبتهای بهداشتی اولیه دسترسی نداشته است.
مارش اظهار کرده است: “مردم زیاد و پزشکان کم هستند.”
او یکی از معدود سالمندان در سراسر کشور است که در مورد مشکلاتشان برای یافتن پزشک خانواده نامه نوشتند. به ویژه از زمان شروع همهگیری COVID-19، سیستمهای مراقبتهای بهداشتی در سراسر کشور با کمبود نیروی انسانی ناشی از مهاجرت پرستاران و سایر کارکنان مراقبتهای بهداشتی که این حرفه را ترک کردهاند، مواجه بودهاند.
دکتر لزلی چارلز، استاد گروه پزشکی خانواده در دانشگاه آلبرتا، میگوید در نتیجه، برخی از کاناداییها نمیتوانند در یک بازه زمانی معقول یک پزشک خانواده یا جراحی را رزرو کنند. با توجه به اینکه انتظار می رود جمعیت سالمندان در دهه های آینده به اوج جدیدی برسد، کارشناسان هشدار می دهند که سیستم مراقبت های بهداشتی کانادا برای جمعیت سالخورده آماده نیست .