در دهه 1970، 8 گور پیدا شدند که بعد از حفر شدن به فراموشی سپرده شدند. این گور ها قرار است مکانی برای یادبود داشته باشند. در طول ساخت برخی واحد های آپارتمانی در خیابان کریکتون در دارتموث، نوا اسکوشیا در دهه 1970، اجساد آن ها حفر شده و به گورستان کلیسای مسیحی منتقل شده و بدون سنگ قبر دفن شدند. روز یکشنبه، دو کلیسا گرد هم جمع شدند تا آن ها را در خاطر نگه دارند و برایشان سنگ قبر بگذارند.
این مراسم در کلیسای تعمید دهنده ها در ویکتوریا آغاز شد. افراد حاضر، سرود خوانده و 5 نام کشف شده از آن 8 نفر را خواندند. پس از مراسم، مردم پیاده به سمت گورستان کلیسای مسیحی به راه افتادند. کشیش های دو کلیسا از سنگ قبری برای این افراد رو نمایی کردند. کایل واگنر، کشیش کلیسای مسیحی، گفت که دیدن این که این سنگ قبر بالاخره رو نمایی شد “بسیار زیبا” بود.
واگنر گفت: “زمانی که اعضای کلیسای مسیحی متوجه این بی عدالتی شدند، عمیقا احساس کردند که باید کار درستی برای این اشتباه انجام بدهند. و در طول یک سال اخیر، ما جلسات زیادی داشتیم و در مورد کاری که می خواهیم برای این افرادی که زمانی پیش ما بوده اند انجام دهیم، برنامه ریزی کردیم.”
امانوئل موتال، کشیش کلیسای تعمید دهنده ویکتوریا نیز موافق بود. او گفت: “زندگی انسان ها در تمام سطوح باید مورد احترام قرار بگیرد و بسیار مایه تاسف است که با برخی از افراد ما آن طور که باید رفتار نشده است.” جامعه ای که این هشت نفر در آن زندگی می کردند، هدف نژاد پرستی های مدنی و محیطی بود: این شهر تا دهه 1960 آب و لوله های آب نداشت، در سال 1931 دارای سنگ شکن شد و در دهه 1940 تازه صاحب سطل های زباله شد.
آدریان لوکاس، از اهالی این منطقه، می گوید: “ما بسیاری از چیزهایی که مردم در نزدیکی ما داشتند را نداشتیم.” او همچنین اضافه کرد: “مرد های ما هر روز به تالار شهر می رفتند تا آن ها را قانع کنند که به ما خدماتی که نیاز داریم را بدهند، اما هیچگاه ندادند.” در دهه 1970، توسعه دهندگان سعی می کردند مردم این منطقه را قانع کنند که خانه و زمین هایشان را بفروشند.
لوکاس می کوید که بسیاری از ساکنان این منطقه حتی به آموزش و پرورش هم دسترسی نداشتند و ذهن شان مورد دستکاری قرار گرفت که با این فروش موافقت کنند. برخی توسعه دهنده ها تصمیم گرفتند که واحد های آپارتمانی در آن جا بسازند. و همان موقع بود که گور 8 نفر پیدا شد.
منبع : https://www.cbc.ca/
