زمانی که کامی گرانتو جوان بود، رویایی داشت: اینکه بتواند یک تیم هاکی خریداری کرده و با برادرانش آن را مدیریت کنند. او و برادرانش بسیار مشتاق و دیوانه هاکی هستند. آن ها متوجه شدند که این نقشه تنها راهی است که گرانتو به عنوان یک دختر می تواند در آن شرکت داشته باشد. تنی و دان گرانتو بعد ها مشاغلی در تیم ملی هاکی کسب کردند و اکنون خواهر آن ها یکی از دو زنی است که اخیرا به عنوان معاون مدیر کل استخدام شده اند.
گرانتو که اکنون 51 ساله است می گوید: “فکر نمی کردم که در زندگی خود شاهد این تجربه باشم.” اما برای رسیدن به اینجا، نیازی به برنده شدن در لاتاری نبود. کامی گرانتو شغل های مختلف و تاثیرگذاری در حوزه هاکی داشت، با وجود موانع رشد کرد و تقریبا در هر شغلی که وارد شد، اولین زن در آن حرفه محسوب می شد. گرانتو، که در میان کانادایی ها بیشتر به عنوان کاپیتان سابق تیم آمریکا شناخته می شود، پس از سه سال پیشاهنگی برای تیم اژدهای سیاتل به ونکوور می آید.
معاون مدیر کل دیگر، امیلی کاستونگوای، اولین زنی است که نماینده تایید شده محسوب می شود و به بازیکنان رده بالا مشاوره های مهم می دهد. جیم رابرتفورد، رئیس سازمان هاکی کانادا، می گوید: “هدف من گرد آوردن افراد مختلفی بود که راه های مختلفی در مسیر هاکی رفته بودند – این افراد می توانند ایده ها و صدا های مختلفی به همراه داشته باشند.”
امروزه صدای زنان به طور روزافزونی در رده های بالای ورزش حرفه ای شنیده می شود. برای مثال، تیم شیرهای بریتیش کلمبیا، اولین تیمی بود که یک زن را به عنوان مربی استخدام کرد؛ این زن تانیا والتر بود. موسسه اخلاق و تنوع در ورزش، در زمینه استخدام جنسیت های متنوع، اعلام کرده است که سازمان ملی بسکتبال در این زمینه مقام اول را نسبت به چهار لیگ حرفه ای مردان دارد.
این مسیر با استخدام بکی هاموند به عنوان دستیار مربی در سال 2014 آغاز شد، که او را تبدیل به اولین زن مربی چهار لیگ حرفه ای و پیشرو کرد. برای زنانی که این نقش ها را به دست آورده اند، این مسیر طولانی و سخت بوده و با محدودیت ها و تبعیضاتی رو به رو شده اند که همکاران مردشان نداشته اند. این محدودیت ها هرچند کمتر شده اما هنوز هم وجود دارند. برای مثال مربی تیم شیرهای بریتیش کلمبیا می گوید که او از جانب برخی از طرفداران این تیم پذیرفته نشده و آن ها اعتقاد دارند که او به عنوان یک زن به این تیم تعلق ندارد.
او می گوید برخی از او انتقاد می کنند که تجربه کافی را برای مربی گری تیم هاکی ندارد و بازیکن هاکی نیست. آن ها مرا بدون در نظر گرفتن تلاش ها و پیشرفت هایم قضاوت می کنند. او همچنین اضافه کرد که برخی از طرفداران شکاک و نسبت به او بی اعتماد هستند، اما بازیکنان نه. او می گوید که بازیکنان این تیم به صلاحیت ها و مهارت های او ایمان داشته و به آن ها احترام می گذارند.
منبع : https://www.cbc.ca/
