یک موجود انگلی که به نظر می‌رسد مستقیما از Cronenbergian جدا شده است؛ راه خود را در میان دریاچه‌های بزرگ باز کرده است. این موجودات خطرناک به رودخانه‌های تورنتو رسیده اند. این مارماهی بدون آرواره به خاطر داشتن حلقه‌های دندانهای متحدالمرکز معروف است. از آنها برای چسبیدن به طعمه‌های آبزی و تخلیه خون آنها استفاده می‌کنند. این موجودات با ظاهر عجیب و غریب، باعث ایجاد ترس شده اند.
صرف نظر از منشا آنها، این نوع از مار ماهی‌ها یک گونه مهاجم تلقی می‌شوند. حلقه‌های دندانهای این موجود انگلی، کاملاً طعمه را نیش نمی‌زنند، بلکه بیشتر شبیه تیغه‌های اره‌ای مفصلی عمل می‌کنند که روی بافت‌ها خرد می‌شوند و همراه با یک زبان تیز قربانی را زخمی می‌کند. این خون توسط یک ماده شیمیایی ضد انعقاد، همولیتیک و سیتولیتیک ترشح شده در بزاق آن ماده ای به نام لامفردین در جریان است.
اطلاعات بیشتر در مورد این موجودات، هنوز توسط دانشمندان شناخته نشده است.
چگونه آنها به اینجا رسیدند؟
لامپرهای دریایی برای اولین بار در دریاچه انتاریو تقریباً دو قرن پیش، در سال‌های پس از افتتاح کانال ایری شناسایی شدند. این سؤال وجود دارد که آیا این حیوانات واقعاً از طریق اتصال آن به اقیانوس اطلس در دریاچه انتاریو حضور بومی داشته اند یا از طریق کانال های مصنوعی با آب های کوچکتر در نیویورک و ورمونت، حمله کرده اند؟
صرف نظر از منشأ آنها، آنها توسط استان انتاریو یک گونه مهاجم در نظر گرفته می شوند. لامپری ها از اوایل قرن بیستم، زمانی که کانال ولند به این گونه دسترسی آزادانه به دریاچه های بزرگ فوقانی داد؛ توانسته اند در عمق بیشتری تکثیر شوند. اگر چه آنها در دریاچه های بزرگ بوده اند، جمعیت آنها اکنون به شدت در حال افزایش است. لمپرها یک مشکل رو به رشد برای ماهیگیری تجاری هستند و ممکن است کسب و کار ان ها را با مشکلاتی روبروی کند.
