در حالی که مدت‌ها مشخص بود که مغز نوجوانان متفاوت از مغز کودک یا بزرگسال است، یک مطالعه مهم که ماه گذشته منتشر شد، رشد مغز را در طول عمر ترسیم می‌کند و نقاط عطف رشد عصبی را برای سال‌های نوجوانی نشان می‌دهد. جاکوب سیدلیتز، دانشجوی فوق دکترا در بیمارستان کودکان فیلادلفیا و دانشگاه پنسیلوانیا، می گوید: از لحاظ کمی، اندازه مغز انسان و اینکه چگونه در میان جمعیت متفاوت است، کاملاً ناشناخته است.
بر اساس 120000 اسکن MRI و 100 مطالعه و نیز بررسی 100000 نفر از قبل از تولد تا 100 سالگی، محققان توسعه مغز انسان را در طول عمر ترسیم کردند. این مطالعه نشان داد که سال‌های نوجوانی نقطه‌ای منحصربه‌فرد در رشد مغز هستند، همانطور که در رشد فیزیکی، اجتماعی و عاطفی زمان منحصر به فردی هستند.
به همان روشی که وزن، قد و دور سر کودک را می توان در سنین مختلف ترسیم کرد، اکنون معماری مغز نیز می تواند چنین باشد. مغز در رحم شروع به رشد می کند، در بدو تولد تقریباً نصف اندازه کامل خود است و در اواسط بلوغ به حداکثر اندازه خود می رسد. پس از این به تدریج از اندازه آن در طول بقیه عمر کاهش می یابد.
با رشد مغز، ساختارها و نواحی مختلف با سرعت های متفاوتی بالغ می شوند. این مطالعه نشان داد که ماده خاکستری زیر قشری یا عمیق، منطقه ای با نقش های زیادی از جمله کنترل عاطفی، در اواسط نوجوانی به اوج خود می رسد. در همین حال، مقدار ماده خاکستری در مغز قبل از آن، در سال‌های اولیه مدرسه به اوج خود می‌رسد، و تا نوجوانی در حال کاهش است، در حالی که میزان ماده سفید یا اتصالات بین سلول‌های مغزی، تا 28 سالگی به اوج خود می‌رسد، تدر نوجوانی همچنان در حال افزایش است.
این الگوهای رشد مغز همچنین به توضیح نحوه پاسخگویی نوجوانان به وظایف اصلی دوران نوجوانی کمک می کند. نوجوانان از تفکر ملموس‌تر به تفکر انتزاعی می‌روند و یاد می‌گیرند که به روش‌های پیچیده‌تر مسئله را حل کنند. آنها از والدین خود جدا می شوند و هویت خود را شکل می دهند. دکتر آلن تولانی، متخصص اطفال نوجوانان در بیمارستان کودکان بیمار در تورنتو، می گوید: نوجوانان برای تعدیل احساسات مشکل دارند.
یک نشانه عاطفی که “برای یک بزرگسال مانند صدای زنگ به نظر می رسد، برای یک نوجوان مانند یک صدای بلند و شدید است. تولانی می گوید تا حدی به همین دلیل است که آنها واکنش بزرگ و بلندی از خود نشان می دهند. تولانی می گوید: «آنچه برای والدین اغلب غیرقابل پیش بینی و شدید به نظر می رسد در واقع کاملاً قابل پیش بینی است. این طبیعی است که بین نوجوانان و والدین آنها درگیری وجود داشته باشد.
او خاطرنشان می کند: اینکه والدین در طول زمان برای فرزندانشان کمتر آزاردهنده می شوند، توصیف زیبایی از رشد مغز است. هندرسون می‌گوید چالشی که برای والدین وجود دارد این است که تشخیص دهند این رفتارها به این معنی است که کودک به فضای بیشتری برای ریسک کردن، امتحان کردن چیزهای جدید و توسعه فردیت خود نیاز دارد.
منبع : https://globalnews.ca/
