لوری تامپسون اعتراف می کند که باید خانه شهری خود را در اسمیت ویل، اونت. این بیماری همه گیر روی امور مالی او تأثیر زیادی گذاشته بود – کافه ای که او در آن کار می کرد دو بار تعطیل شد – و افزایش نرخ بهره به این معنی بود که پرداخت ماهانه 2000 دلار وام مسکن او در ژانویه گذشته تقریباً دو برابر می شد. تامپسون در معرض سلب حق مالکیت بود. تامپسون تابلوها و پوسترهای خیابانی را در محله‌اش دیده بود – شرکت‌هایی که پیشنهاد پرداخت پول نقد سریع برای خانه‌ها را داشتند. او حتی آنچه را که به نظر می‌رسید یک بروشور دست‌نویس از طریق پست دریافت کرده بود، یک فروش نقدی بدون دردسر را تبلیغ می‌کرد – بدون بازسازی، خانه‌های باز، یا کمیسیون مسکن.
تامپسون می‌گوید: «این وب‌سایت گفت: «به سرعت پول در دستت هست».این وب سایت وعده مزایای دیگری را نیز داده است – “پول نقد بیشتر” در جیب فروشنده، تاریخ بسته شدن سریع، بدون هزینه مسکن و ادعا می کند که صاحبان خانه گاهی “در همان روز” یک چک دریافت می کنند! تامپسون می‌دانست که این گزینه به این معنی است که به او پیشنهاد نمی‌شود دلار بالا بپردازد، اما فکر می‌کرد که ارزش فروش سریع خانه را دارد.
او گفت: “شما ارزش منصفانه را از شرکتی که در 72 ساعت به شما پرداخت می کند، دریافت نمی کنید.” “اما… من نمی خواستم سه تا چهار ماه در بازار بماند.”
هنگامی که مایک چاو، مالک HHBI در ژانویه گذشته برای بازدید از تامپسون به خانه شهری تامپسون رسید، به او گفت که شغلش پراکنده بوده است، وام دهنده وام مسکن می خواهد بدهی او فوراً پرداخت شود و او از نظر عاطفی دست و پنجه نرم می کند – چند ماه قبل، شریک زندگی اش به طور غیرمنتظره ای درگذشت.
چاو قراردادی امضا کرد و 575000 دلار پیشنهاد داد. تامپسون می‌گوید هنگامی که او به سرعت آن را می‌خواند از روی شانه‌ی او نگاه کرد و او را تشویق کرد که در محل امضا کند.
کل معامله حدود نیم ساعت طول کشید. تامپسون می‌گوید که احتمالاً ده‌ها هزار دلار سود برای او تمام می‌کند، اگر نه بیشتر.
