یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که افزایش افسردگی، اضطراب و استرس در دوران بارداری می‌تواند مغز جنین را تغییر دهد و بر رشد شناختی اولیه کودک تأثیر منفی بگذارد و توجه را به اهمیت حمایت از سلامت روان برای زنان باردار جلب کند. تحقیقات قبلی نشان داد که به نظر می‌رسد اضطراب در دوران بارداری بر رشد مغز کودک تأثیر می‌گذارد و سلامت روان مادر می‌تواند بیوشیمی و ساختار مغز نوزاد را در داخل رحم تغییر دهد.
این مطالعه کوچک که توسط بیمارستان ملی کودکان در واشنگتن دی سی که روز جمعه در JAMA Network Open منتشر شد، اولین مورد از نوع خود است که نشان می دهد مغز جنین تغییر یافته ناشی از قرار گرفتن در معرض پریشانی روانی ممکن است با رشد عصبی نوزاد ارتباط منفی داشته باشد. از جمله رشد اجتماعی عاطفی.
علائم مربوط به استرس یکی از شایع ترین مسائل در بارداری است که حدود یک چهارم افراد باردار، از جمله آنهایی که حاملگی سالم و وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالایی دارند، تجربه می کنند.
کاترین لیمپروپولوس، نویسنده ارشد این مطالعه، در بیانیه ای گفت: آنچه واضح است این است که مداخلات زودهنگام می تواند به مادران کمک کند استرس خود را کاهش دهند، که می تواند تأثیر مثبتی بر علائم آنها و در نتیجه مدت ها پس از تولد فرزندشان بگذارد. لیمپروپولوس رئیس و مدیر مؤسسه توسعه مغز در بیمارستان، یکی از 10 بیمارستان برتر کودکان در ایالات متحده است.
برای این مطالعه، گروهی متشکل از 97 زن باردار و نوزادانشان برای یک مطالعه طولی بین ژانویه 2016 تا اکتبر 2020 انتخاب شدند. مطالعات طولی زمانی است که همان شرکت‌کنندگان چندین بار مورد بررسی قرار می‌گیرند تا مشاهده کنند که آیا تغییراتی در یک دوره معینی رخ می‌دهد یا خیر.
هشتاد و هفت شرکت‌کننده دو بار مورد مطالعه روی جنین هایشان قرار گرفتند که در مجموع 184 مورد ویزیت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی جنین (MRI) انجام شد. پریشانی روانشناختی مادر بین هفته های 24 تا 40 بارداری اندازه گیری شد و آزمایش رشد عصبی نوزاد نیز در 18 ماهگی تکمیل شد.
دانشمندان به تغییراتی در عمق شیارها یا چین‌های مغز جنین و حجم هیپوکامپ، بخشی از مغز که نقش عمده‌ای در یادگیری و حافظه دارد، اشاره کردند. به گفته محققان، این تغییرات می تواند برخی از مسائل رشدی مشاهده شده پس از تولد، از جمله مشکلات اجتماعی-عاطفی، خودتنظیمی، و دشواری در برقراری روابط مثبت از جمله تعاملات والدین و فرزند را توضیح دهد.
آنها در این مطالعه نوشتند: علاوه بر این، ما دریافتیم که استرس مادر در دوران بارداری، حتی اگر به شدت یک اختلال روانی نرسد، با کاهش عملکرد شناختی نوزاد مرتبط است. این یافته مطابق با نتایج مطالعات قبلی است که نشان می‌دهد اختلالات شناختی در کودکان پس از قرار گرفتن زودهنگام در معرض استرس مادر افزایش می یابد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که اگرچه شیوع پریشانی مادری در دوران بارداری در گروه ما ممکن است به اندازه جمعیت پرخطر نباشد.
ارتباط آن با پیامدهای نوزادی را نمی توان نادیده گرفت. شرکت کنندگان در این مطالعه سالم بودند و حاملگی های کم خطری داشتند. اکثر آنها شاغل بودند، تحصیلات خوبی داشتند و در مناطقی زندگی می کردند که دسترسی خوبی به مراقبت های بهداشتی داشتند. علیرغم عوامل مطلوب، 36 درصد از شرکت کنندگان سطوحی از استرس، اضطراب و یا افسردگی داشتند.
منبع : https://www.ctvnews.ca/
