مدافع اهل وینزور می گوید که بدون کمک هزینه های اجاره، بسیاری از ناتوان ها راهی بیمارستان ها، آسایشگاه ها و یا خیابان ها می شوند. هنگامی که سارا باندی متوجه شد برخی از برنامه های حمایت مالی دولتی در حال انقضا هستند، در مورد تاثیرات فاجعه آمیز آن روی افراد ناتوان فکر کرد.
باندی، که دارای شرایط پزشکی ناتوان کننده ای بوده و روی کمک هزینه های اجاره حساب می کند، می گوید: “داشتن خانه ای مقرون به صرفه ممکن است برای خیلی از افراد چیز ساده ای جلوه کند، اما برای افراد ناتوان اینطور نیست. این ها به ما استقلال می دهند.”
هرچند کمک هزینه های او قرار نیست منقضی شوند، اما او نگران است که آن ها هم یک روز به پایان برسند. از طرف دیگر، بسیاری از افراد ناتوان بدون این کمک ها راهی بیمارستان، آسایشگاه ها یا خیابان ها می شوند. باندی می گوید که ممکن است حتی افراد ناتوان با مراقبان سودجو مواجه شوند و یا در خانه های نا ایمن زندگی کنند.
کارن بالگر، مدیر اجرایی Community Living Essex County، می گوید که با افزایش شدید قیمت های اجاره و کمبود خانه های مقرون به صرفه، قطع کردن کمک های مالی می تواند شرایط را بدتر کند. بالگر می گوید که افراد مبتلا به ناتوانی های ذهنی یا جسمی همین الان هم آواره هستند.
منبع خبر: https://www.cbc.ca/
