استیو فونیو، که در کودکی از سرطان جان سالم به در برده بود و در دههی 1980 به خاطر تلاشهایش در جمعآوری کمکهای مالی مشهور شده بود، درگذشت. به گفتهی شریک زندگیاش، لیزا ماری هربرت، این مرد 56 ساله برای قرار ملاقاتی مربوط به پای مصنوعیاش در برنابی بود که در ساعات اولیهی صبح روز جمعه در اتاق هتل خود درگذشت.
هربرت به سیتیوی نیوز گفت که به اتاقشان برگشت و متوجه شد که فونیو روی زمین افتاده است. هربرت گفت “چراغها را روشن کردم و دیدم که روی زمین افتاده و در حال تشنج است. فکر کردم در حال دیدن کابوس است… نتوانستم بیدارش کنم.” امدادگران تلاش کردند که او را به زندگی بازگردانند، اما نتوانستند این کار را انجام دهند.
وی گفت که خدمات پزشکی قانونی بریتیش کلمبیا به او گفته است که علت مرگ فونیو زودتر از روز سه شنبه مشخص نخواهد شد، زیرا تا آن روز تعطیلات است. فونیو در دههی 1980 پس از دویدن در سراسر کانادا برای جمعآوری کمک مالی برای تحقیقات سرطان، به شهرت رسید. الگوی او در انجام این کار، تری فاکس بود.
فونیو نیز مانند فاکس در بریتیش کلمبیا به دنیا آمده بود و مانند او یک پای خود را بر اثر بیماری از دست داده بود. برخلاف فاکس که بیماری سرطان، پیش از پایان یافتن دوی کشوری او بازگشت، فونیو این سفر را تمام کرد و بیش از 13 میلیون دلار در “سفری برای زندگی” جمعآوری کرد.
هربرت گفت “من فقط میخواهم مردم بدانند کاری که او انجام داد مهم بود. او دنیا را در دههی 80 تغییر داد و کاری خارقالعاده انجام داد. این کار را انجام داد چون مردم را دوست داشت و آنها نیز او را دوست داشتند.”
او در سن 18 سالگی به دلیل موفقیت خود نشان Order of Canada را دریافت کرد. اما با گذشت زمان، فونیو دستاوردهای خود را تحتالشعاع مشکلات با قانون دید. او به اتهامات متعددی از جمله کلاهبرداری، سرقت و ضرب و شتم با اسلحه، مجرم شناخته شد و محکوم به حبس شد.
او در سال 2010 رسما از نشان Order of Canada محروم شد. در سال 2015، فونیو در جریان حملهای به یک خانه، مورد ضرب و شتم قرار گرفت. وی چندین هفته را در کما به سر برد، اما بهبود یافت و در سالهای اخیر تا حد زیادی زندگی خود را به مسیر اصلی بازگرداند.
هربرت گفت فونیو اولین کسی بود که اعتراف کرد مشکلاتی داشته است. وی گفت “او مشکلاتی داشت، اما همهی ما چنین مشکلاتی داریم. چه کسی مشکل ندارد؟ وقتی که زیر ذرهبین هستید، عالی بودن سخت است.” اما هربرت گفت کارهایی که او برای کمک به دیگران انجام داد، فراموش نخواهند شد.
هربرت گفت “همیشه کسانی بودند که او را در خیابان میدیدند و میگفتند که پولی که در دههی 80 جمعآوری کرده بود، چگونه به خودشان یا اعضای خانوادهشان کمک کرده بود.” وی افزود “او شخصیت بزرگی داشت و هر روز مرا میخنداند. من نمیدانم بدون او چه کار خواهم کرد.”
خواهر فونیو، سوزان مین، میگوید که مرگ برادرش او را بسیار غمگین کرده است. او گفت “فونیو قهرمان من بود. من به خاطر کاری که انجام داد به او افتخار میکنم. خیلی آدم مهربانی بود.” برای فونیو در ورنون مراسمی گرفته خواهد شد.
منبع : https://bc.ctvnews.ca/