در انتخابات هیئت مدیره دانشگاه اتاوا، ژین و بادن کلت به عنوان رقیبان به یکدیگر برخورد کردند.در اولین دیدار آنها، بادن که در آن زمان 18 ساله بود، به صراحت درباره سلامت خود صحبت کرد. “واقعاً برای اولین بار به زین گفتم که احتمالاً نتوانم بارداری را تا انتها حمل کنم”، بادن گفت. “من به قوت و قهری به قوی درآوردن همه چیزها اعتقاد دارم. به هیچ وجه از ناتوانی باروری خود خجالت نمیکشم.”
در آن زمان، ژین باور داشت که یک “راهحل” برای آنها وجود دارد تا بتوانند فرزندی به دنیا بیاورند. سالها بعد، وقتی که آماده برای شروع یک خانواده بودند، پزشکان بیان کردند که بادن نخواهد توانست باردار شود.
راهحلی که ژین امیدوار به آن بود به شکل یک حامله یا مادر اجارهای ظاهر شد – یک زن دیگر که میتوانست برای این زوج بارداری را حمل کند.
با این حال، بسیاری از هزینههای مرتبط با مراقبت از باروری در کانادا توسط بیمه کارمندان یا سیستم بهداشت دولت پوشش داده نمیشوند، که باعث میشود والدین مشتاق مانند ژین و بادن مجبور به پرداخت هزینهها از جیب خود برای خانوادهای که رویا میپروراند، شوند.
عدم دسترسی و هزینههای بالا تنها بخشی از موانع برای خانوادهها در کانادا هستند، چیزی که دفاع کنندگان معتقدند که باید تغییر کند.
بادن صرع دارد و نیاز به داروی کلاس X برای درمان آن دارد. این نوع دارو در حین بارداری ایمن نیست.در مورد من، ترک دارو گزینهای نبود، در غیر اینصورت حملات صرع داشته و به طور کلی بسیار بدحال میشدم”، او گفت. “ما تصمیم گرفتیم که سفر خود را به دنبال یک مادر اجارهای با اشتراک گذاری داستان خود از طریق اینترنت شروع کنیم. ما یک وبلاگ ایجاد کردیم، یک صفحه اینستاگرام ایجاد کردیم و فقط شروع به به اشتراکگذاری کمی از هویت ما به عنوان افراد و آنچه میخواستیم در سفر مادریابی داشته باشیم، کردیم و این با مردم هماهنگ شد.”
پس از شش ماه، یکی از ویدئوهای آنها “ویروسی” شد، به گفته زوج، و یک زن به نام آشلی تماس گرفت و خواستار کمک شد. این روش پیدا کردن مادر اجارهای بسیار احتمالی نیست و زوج میگوید که “بسیار خوششانس بودند.”