کنفرانس آب و هوایی سازمان ملل و تسریع اقدامات اقلیمی در کانادا
نمایندگان درحال رفتن به خانه هایشان هستند و خیابان های گلاسکو در حال پاکسازی از معترضان است. اکنون کارشناسان می گویند، مهمترین کار درحال حاضر شفاف سازی تعهدات و الزاماتی است که توسط رهبران صورت می گیرد تا گرمایش زمین را زیر سطح فاجعه بار حفظ کنند.
ریک اسمیت، رئیس موسسه کانادایی برای انتخابات اقلیمی گفت: «دو سال آینده مهم ترین و سریع ترین دوره کاهش کربن در تاریخ کانادا خواهد بود».
با پایان یافتن کنفرانس آب و هوا COP26 تحت حمایت سازمان ملل، دولت فدرال باید برخی از جزئیات را بعد از عملی شدن وعده ها انجام دهد. رهبران کسب و کار به دنبال جزئیاتی در مورد همه چیز هستند، از زمانی که تعهد به محدود کردن انتشار سوخت های فسیلی شروع می شود تا مقررات مربوط به انتشار متان وهمچنین اعتبار مالیاتی برای انجام این اقدامات.
جان دیلون از شورای بازرگانی کانادا گفت: «در پایان، این فرایندها به نحوه تبدیل این اهداف به سیاست های ملموس در کانادا برمی گردد».
دیلون گفت که انتظار دارد بحث آب و هوا پس از گلاسکو گسترش یابد و بخش هایی مانند ساخت و ساز، کشاورزی و حتی ارتش را نیز درگیر کند. ارتش گازهای گلخانه ای زیادی تولید می کند.
این که اجرای این وعده ها چقدر زمان می برد بحث داغی خواهد بود. جک مینتز، عضو رئیس دانشکده سیاست عمومی در دانشگاه کلگری می گوید: پذیرش فناوری های جدید به زمان نیاز دارد.
«سوال بزرگ برای کانادا این است که با چه سرعتی سرمایه گذاری در سوخت های فسیلی را کاهش می دهد تا سرمایه گذاری بیشتر در انرژی های تجدید پذیر را ارتقا دهد، بدون این که ضرر و هزینه زیادی ایجاد کند. من فکر نمی کنم که ما پاسخ چندان رضایت بخشی داشته باشیم».
مینتز گفت که کشورهای مختلف باید در مورد رویکردهایی که اتخاذ می کنند به توافق برسند. برای مثال، آلمان تمایلی به سوخت هیدروژنی که از گاز طبیعی تولید می شود ندارد در همین حال تولید کنندگان کانادایی علاقه ای به سوخت های هیدروژنی ندارند.
مارک جاکارد، اقتصاددان انرژی در دانشگاه سایمون فریزر گفت: اشتباه نکنید، اقدامات مناسب در راه است. او گفت که انتخابات فدرال اخیر، که در آن اکثریت قابل قبولی از کانادایی ها به احزاب با سیاست های قوی آب و هوایی رای دادند، به لیبرال های فدرال اختیار قوی برای حرکت داده است.
او گفت: «زمانی عالی برای پیشروی است».
من می دانم که در دولت بحث های بزرگی در مورد چگونگی انجام این کار صورت گرفته است.
او هشدار داد که فعالان آب و هوا و محیط زیست باید برای اطمینان از ظهور سیاست های واقعی و عملی به کار خود ادامه دهند.
او گفت: «یکی از بزرگ ترین نتایج حاصل از اجلاس COP، احساس انتظار و انگیزه برای اقدامات بیشتر در حال حاضر است. حمایت عمومی زیادی وجود دارد اما پیوند این حمایت عمومی با تغییرات واقعی سیاست گاهی اوقات متناقض است». او خاطرنشان می کند که کانادایی ها به طور گسترده از این اقدام حمایت می کنند اما ایجاد مناطق حفاظت شده جدید به کندی پیش می رود.
همچنین، سؤالات بین المللی بزرگی باقی می ماند. به عنوان مثال، نوعی سیستم تجارت جهانی برای جبران کربن که به یک کشور اجازه می دهد برای کمک به کشور دیگری در کاهش انتشار این گاز کمک کند، خیلی فراتر از پیشنهاد نخست وزیر جاستین ترودو است.
دیلون گفت بسیاری از شرکت ها منتظر دولت ها نیستند و به تنهایی پیش می روند. آن ها می توانند کارهای زیادی را به تنهایی انجام دهند.
