در پی کاهش تعداد مهاجرانی که در گذرگاه های غیرقانونی وارد کانادا می شوند فقط بحث مذاکره مجدد یا لغو توافق نیست، بلکه تمرکز بر روی دولت فدرال می تواند مرزها را بهتر کنترل کند. گذرگاه مرزی نامنظم در جاده روکسام در امتداد مرز کبک-نیویورک شاهد افزایش مهاجران در سال گذشته بوده است و فرانسوا لگو، نخست‌وزیر کبک، از دولت فدرال خواسته است تا راه حلی بیابد، در حالی که استان او برای مقابله با این مشکل عظیم تلاش می‌کند.
درخواست لگو باعث جنگ لفظی بین نخست وزیر جاستین ترودو و رهبر محافظه کار پیر پولیور در این هفته شد، زمانی که پویلیور وارد بحث شد و گفت: «اگر ما یک کشور واقعی هستیم، مرزهایی داریم. و اگر این یک نخست وزیر واقعی است، او مسئول آن مرزها و گذرگاه های غیرقانونی است.»
ترودو گفت: «اگر پیر پولیور بخواهد دیواری در جاده روکسام بسازد، کسی می‌تواند این کار را انجام دهد. مشکل این است که ما 6000 کیلومتر مرز مشترک بدون دفاع با ایالات متحده داریم و… مردم تصمیم می گیرند از جای دیگری عبور کنند.»
جان مانلی معاون سابق نخست‌وزیر که در زمان ژان کرتین و یکی از امضاکنندگان توافقنامه کشور سوم امن در سال 2002 خدمت می‌کرد، در مصاحبه‌ای که یکشنبه پخش شد، به مجری دوره سوال CTV گفت واسی کاپلوس، او فکر نمی‌کند که اصل ماجرا چیست. مشکل این است که آیا معامله باید مدرن شود یا دوباره مذاکره شود.
مانلی گفت: «من فکر می‌کنم یک مسئله جداگانه وجود دارد و آن توانایی کانادا برای کنترل مرزها و گذرگاه های غیرقانونی خود است. من می دانم که ساده انگاری است که بگوییم فقط جاده روکسام را ببندید، و حق دولت است که بگوید، “خب ما این کار را می کنیم و آنها فقط جای دیگری وارد می شوند”. احتمالاً درست است.»
وی افزود: «اما اساسی برای حاکمیت کشور، توانایی کنترل مرزهایمان است. STCA برای اولین بار 20 سال پیش امضا شد، و از سال 2018 مذاکراتی برای مدرن کردن آن انجام شده است، با برخی تغییرات در سال 2019. بر اساس STCA، افرادی که به دنبال وضعیت پناهندگی در کانادا یا ایالات متحده هستند باید در اولین کشوری که می خواهند ادعای خود را مطرح کنند. وارد.
این توافقنامه فقط برای گذرگاه های مرزی رسمی زمینی اعمال می شود، به این معنی که پناهجویانی که موفق به ورود به کشوری از طریق یک گذرگاه غیر رسمی – مانند جاده روکسام – شوند، بازگردانده نمی شوند. مانلی گفت که ماهیت مرز کانادا-ایالات متحده چالش هایی را اضافه می کند: برخی از مرزها بر روی آب است، بسیاری از مرزها غیررسمی است، و در برخی نقاط، حتی ساختمان هایی وجود دارد که در این خط قرار دارند.
لگو گفت این هفته ترودو باید در مورد مذاکره مجدد در مورد توافقنامه کشور سوم امن با جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، هنگامی که برای اولین دیدار رسمی خود از کانادا در ماه مارس در اتاوا است، گفتگو کند. اما مانلی گفت که مطمئن نیست که این مذاکرات چگونه پیش خواهد رفت، زیرا توافق در اولین تکرار آن چیزی بود که کانادا برای آن اصرار داشت در حالی که ایالات متحده تمایلی به امضای آن نداشت.
او گفت که پس از 11 سپتامبر، “جریان بسیار زیادی از مدعیان پناهندگی” از سراسر جهان وجود داشت که از ایالات متحده عبور می کردند و برای درخواست پناهندگی به کانادا می رفتند. او گفت که آنها “بسیار خوب سازماندهی شده بودند.” افزایش تعداد به این معنی بود که کانادا نمی تواند به آن ادامه دهد، بنابراین در مدت زمانی که برای پردازش درخواست های آنها طول کشید، آنها در کانادا مستقر شدند و شروع به ایجاد “فشار زیادی بر خدمات اجتماعی” کردند.
تعداد مهاجرانی که از کانادا به ایالات متحده می‌رفتند نیز کسری از مهاجرانی بود که در جهت دیگر می‌رفتند، بنابراین انگیزه چندانی برای آمریکایی‌ها برای امضای قرارداد در وهله اول وجود نداشت. مانلی گفت: «این واقعاً برای آمریکایی‌ها سؤال است. می توانم به شما بگویم که دستیابی به این توافق بسیار دشوار بود.
وی افزود: «من فکر می‌کنم بی‌میلی از سوی مقامات آمریکایی برای دادن این موضوع به کانادا بدون چیزی در مقابل، وجود خواهد داشت. و من نمی‌دانم چه چیزی ممکن است در ازای آن بدهیم.» مانلی همچنین گفت که در زمان امضای توافقنامه، شکاف عبور از مرزهای زمینی نامنظم هرگز مورد توجه قرار نگرفت.
او توضیح داد: «این تصور که مردم به طور دسته جمعی از مبادی ورودی غیرقانونی می آیند، در آن زمان بعید به نظر می رسید. این فقط یک عامل نبود. ما واقعاً انتظار نداشتیم که یکی شود و در واقع، برای مدت طولانی یکی نشد. وی گفت که تعداد پناهندگان در جهان “قلب شما را می شکند” و کانادا به عنوان یک کشور ثروتمند “مسئولیت دارد” از آنها استقبال کند، اما “ما باید آنها را انتخاب کنیم و آنها باید به روشی که ما ارائه می دهیم وارد شوند.” برای حمایت آنها.»
وی افزود: «دولت فدرال به دلیل کنترل مرزها برای انجام این کار مسئولیت دارد. ما نباید شهرها و استان ها را به دلیل جریان بی رویه مردمی که مدعی پناهندگی می شوند، سرگردان بگذاریم.»
