توماس لبلانک 35 سال را صرف مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی در مونتانا، آلبرتا، بریتیش کلمبیا و استان زادگاهش انتاریو کرد. اما زمانی که به سرطان مرتبط با آتش‌نشانی مبتلا شد، بارها از پوشش محل کار خودداری کرد. در سال 2009، لبلان یک توده در گردن خود پیدا کرد و به لنفوم غیرهوچکین مبتلا شد، یکی از 12 سرطانی که در بیشتر مناطق کانادا به عنوان یک بیماری احتمالی مرتبط با کار در نظر گرفته می‌شود.
این به این معناست که بیماری به طور خودکار به عنوان احتمال ایجاد شده توسط قرار گرفتن در معرض شغلی پذیرفته می‌شود، که دسترسی به غرامت و حمایت‌های محل کار را آسان‌تر می‌کند. لبلانک برای دریافت غرامت به هیئت ایمنی و بیمه محل کار انتاریو (WSIB) درخواست داد، اما رد شد. در همه حوزه‌های قضایی کانادا به جز چهار حوزه قضایی، آتش‌نشانان مناطق وحشی در قوانین از مفروضات اعطا شده به آتش‌نشانان سازه‌ای که به آتش‌سوزی داخل ساختمان‌ها، هشدارهای آتش‌سوزی، نشت مواد شیمیایی و حوادث واکنش نشان می‌دهند، مستثنی هستند. تصمیم گرفتند برای آنچه که آنها حق غرامت می‌دانستند مبارزه کنند.
توماس لبلانک در سن 54 سالگی در آگوست 2010، تقریباً یک سال پس از اولین تشخیص بیماری، درگذشت. او از همسرش خواست که به مبارزه با ادعای WSIB ادامه دهد. او گفت: “او گفت هیچ کس، هیچ کس نباید مجبور شود از این طریق بگذرد.” بلانک نمی‌دانست که در یک نبرد تقریباً یک دهه‌ای قرار می‌گیرد تا WSIB تشخیص دهد که سرطان همسر فقیدش ناشی از سه دهه قرار گرفتن در معرض آتش‌سوزی است.
آتش‌نشانان در دود شدید کار می‌کنند و در کانادا حفاظت کمی دارند. آتش‌نشانان در اتاوا در میان فصل آتش‌سوزی بی‌سابقه تجلیل شدند پس از استخدام یک وکیل و انجام یک سری استدلال طولانی، تجدید نظر و تشکیل پرونده از کارشناسان، لبلان در نهایت با استفاده از فرآیند تجدید نظر هیئت مدیره موفق شد. در ژوئن 2018، او از WSIB اخطاری دریافت کرد که اکنون پذیرفته است قرار گرفتن در معرض دود شوهرش “احتمالاً عامل مهمی در ابتلا به سرطان او است”. لبلان به یاد می‌آورد که شوهرش از استقرار به خانه می‌آمد، کثیف و غرق در دوده.
