گروه‌های مهاجر دولت فدرال را تحت فشار قرار می‌دهند تا محدودیت سهمیه مجوزهای تحصیلی بین‌المللی و سخت‌گیری در شرایط دریافت مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی را لغو کند، زیرا این اقدام بسیاری از دانشجویان را “در وضعیت نامشخص” قرار خواهد داد.
آنها ادعا می‌کنند که این محدودیت به طور ناعادلانه یک گروه خاص از جمعیت مهاجر کانادا را هدف قرار می‌دهد، در حالی که برای سایر مهاجران، از جمله متخصصان کار، مسیر آسان‌تری برای اقامت دائم فراهم می‌کند.
تسنیما احمد از دو سال پیش با مجوز تحصیلی بین‌المللی در دانشگاه کالج هنر و طراحی انتاریو در تورنتو تحصیل می‌کند. با این حال، با معرفی قوانین سختگیرانه‌تر برای دریافت مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی، او می‌ترسد که پس از فارغ‌التحصیلی به بنگلادش بازگردانده شود.
مارک میلر، وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی، اوایل این ماه اعلام کرد که کانادا پس از وعده کاهش 35 درصدی در سال جاری، تعداد مجوزهای تحصیلی بین‌المللی صادر شده را در سال 2025 ده درصد کاهش خواهد داد و قوانین سختگیرانه‌ای برای دانشجویانی که می‌خواهند در کانادا با مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی بمانند، اجرا خواهد کرد.
میلر می‌گوید قوانین جدید در پاسخ به کمبود مسکن و مقرون به صرفه نبودن مسکن در کانادا وضع شده‌اند، اما مدافعان مهاجران می‌گویند این امر آینده بسیاری از دانشجویان بین‌المللی را نامشخص کرده است.
ساروم رُهوم، سازمان‌دهنده اتحاد مهاجران برای تغییر، به CTV News گفت: “قوانین در وسط بازی تغییر کرده‌اند. زمان علیه این دانشجویان کار می‌کند و آنها را در بحران بزرگی قرار می‌دهد.”
روهوم و سایر گروه‌های مدافع مهاجران خواهان آن هستند که دولت فدرال به دانشجویان فعلی اجازه دهد تا تحت قوانین قدیمی برای مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی درخواست دهند.
“ما از دولت فدرال می‌خواهیم که حداقل تمام دانشجویانی که در حال حاضر در کشور هستند و درخواست داده‌اند و متعهد به تحصیل در کانادا تحت قوانین موجود شده‌اند، را تحت پوشش قوانین قدیمی قرار دهد.”
گروه‌های دانشجویی ‘احساس هدف قرار گرفتن’ می‌کنند
بخشی از مشکل ادامه‌دار برای دانشجویان بین‌المللی این است که آنها معتقدند گروه جمعیتی آنها به طور ناعادلانه هدف قرار گرفته‌اند، در حالی که تعداد زیادی از درخواست‌های اقامت دائم برای سایر گروه‌های مهاجر در دسترس است.
کانادا ده‌ها هزار “دعوتنامه برای درخواست” (ITA) برای اقامت دائم، از جمله نزدیک به 6000 مورد در ماه سپتامبر، ارائه کرده است.
این ITAها می‌توانند دروازه‌ای برای اقامت دائم برای دانشجویان باشند، اما همچنین می‌توانند برای متخصصان کار در حال حاضر در کانادا و سایر نقاط جهان نیز صادر شوند.
اما با محدودیت مجوزها فقط برای دانشجویان بین‌المللی، آنها معتقدند مسیر رسیدن به اقامت دائم یک میدان بازی برابر نیست.
لامیا افزود: “من واقعاً امیدوارم که ما اولویت‌بندی شویم. ما واقعاً امیدواریم که منابع و ساختارهای حمایتی بیشتری وجود داشته باشد، به جای اینکه سیاست‌های بیشتری وجود داشته باشد که این حمایت‌ها را از بین ببرد و موانع بیشتری ایجاد کند.”
مدافعان مهاجران برای برخورد عادلانه با همه گروه‌های مهاجر، نه تنها وضع سیاست‌هایی که دانشجویان را هدف قرار می‌دهند، فشار می‌آورند.
کریس رامسارُهوم از عدالت برای کارگران مهاجر گفت: “ما به برخی از افراد جامعه خود با ورود اکسپرس مزایایی می‌دهیم، که سطح بالاتر و کارگران ماهرتر هستند، و می‌گویند سایر اجزای سیستم مهاجرت ما دیگر خوش آمدید نیستند. بنابراین، بسیار، این یک قانون تقسیم‌کننده است.”
“نکته ظریف در قانون تقسیم‌کننده این است که بسیاری از جوامع رنگین‌پوست دیگر مورد حمله قرار می‌گیرند.”
در پاسخ، مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) می‌گوید “بیشتر این ITAها برای دانشجویانی که از (مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی) خارج می‌شوند و به دنبال راهی برای اقامت دائم هستند، در نظر گرفته شده است.” با این حال، آنها مشخص نکردند که چند مورد از این‌ها به دانشجویان و چند دعوتنامه به کارگران خارجی موقت و سایر متخصصان ارائه خواهد شد.
IRCC در بیانیه‌ای گفت: “سرزنش دانشجویان برای بحران مسکن ناعادلانه خواهد بود، اما پذیرش حجم نامحدودی از دانشجویان بین‌المللی بدون حمایت‌های مناسب – چه مسکن، مراقبت‌های بهداشتی یا محیط آموزشی مناسب – نیز ناعادلانه خواهد بود.”
