رای‌دهی اجباری در کانادا
طی آخرین انتخابات فدرال، حدود یک سوم از جمعیت کانادا تصمیم گرفتند در رای‌گیری‌ها شرکت نکنند و در خانه‌های خود بمانند. آیا رای‌دهی اجباری می‌تواند مشكل عدم مشاركت شهروندان كانادایی در رای‌گیری‌ها را حل کند؟
قوانین رای‌دهی اجباری، قوانین جدیدی نیستند؛ کشور بلژیک، قانون رای‌دهی اجباری را از سال ۱۸۹۳ برای مردان و از سال ۱۹۴۸ برای زنان، به صورت رسمی ثبت کرده است. این قانون از سال ۱۹۲۴ در کشور استرالیا وضع شده است. برزیل، اروگوئه و لوکزامبورگ نیز دارای قوانین رای‌دهی اجباری هستند.
«کوین الیوت»، نظریه‌پرداز سیاسی و استاد دانشگاه «Murray State University» در ایالت کنتاکی، روز سه‌شنبه در این باره گفت: “تقریبا ۷۰ درصد مردم استرالیا از قانون رای‌دهی اجباری حمایت می‌کنند؛ این قانون برای بسیاری از افراد محبوب و موردقبول است و چندان بحث‌برانگیز نیست.” بیش از ۹۰ درصد از استرالیایی‌ها در انتخابات سال ۲۰۱۹ این کشور مشارکت کردند. طبق گفته «الیوت»، تعداد رای‌دهندگان در این کشور به طور مداوم بالا بوده است.
«الیوت» گفت: ” کشور استرالیا دارای برخی از بهترین حقوق برای رای‌دهندگان و به طور معمول با بیش از ۹۰ درصد مشارکت‌کننده، دارای بالاترین میزان مشارکت در جهان می‌باشد؛ از سال ۱۹۲۴ که این قانون در کشور استرالیا وضع شد، میزان مشارکت مردم در انتخابات در اکثر مواقع (در همین میزان) نسبتا ثابت بوده است.”
مشارکت کانادایی‌ها در انتخابات فدرال سال ۲۰۱۹، ۶۷ درصد، در سال ۲۰۱۵ به میزان ۶۸.۳ درصد و در سال ۲۰۱۱، میزان مشارکت آن‌ها ۶۱.۱ درصد بوده است. وب‌سایت «Elections Canada» ضمن تایید موفقیت قانون رای‌دهی اجباری در استرالیا، اشاره کرد که حق رأی در کانادا توسط منشور حقوق و آزادی کانادا محفوظ می‌باشد؛ اجباری شدن رای‌دهی در این کشور، احتمالا گزینه محبوبی نخواهد بود.
طبق گفته آژانس «Elections Canada»، رای‌دهی اجباری میزان مشارکت رای‌دهندگان را تقریبا ۲۰ درصد افزایش می‌دهد، که باعث می‌شود مشارکت کانادایی‌ها به محدوده ۸۰ درصد برسد. حدود ۷۰ درصد از مردم استرالیا از قانون رای‌دهی اجباری حمایت می‌کنند که به گفته «الیوت»، می‌توان گفت به این علت است که مردم منطقی که پشت این قانون وجود دارد را درک می‌کنند.
