وقتی یک پسر بچه در پاییز گذشته در کلاس سوم ابتدایی شروع به گریه کرد، آدری جوست او را در حالی که بچه‌های دیگر در حال استراحت بودند کنار کشید. او گفت که سردرد دارد و از دانش‌آموزان دیگر عقب می‌ماند، بنابراین جوست با والدینش صحبت کرد تا چشم‌هایش را آزمایش کنند.
جوست که در یک مدرسه دولتی در گیلبرت، آریزونا تدریس می‌کند، گفت: چند روز بعد پسر با لنزهای تماسی برگشت و مثل یک بچه متفاوت به نظر می‌رسید. او گفت: “این تغییر شگفت‌انگیز بود، فقط تغییری که در او ایجاد کرد، از نظر تحصیلی و اجتماعی. او آن روز فقط روشن شد.”
جوست می‌گوید در 18 سال تدریس خود این مشکل – و راه حل نسبتاً ساده آن را – بارها دیده است، از جمله با یکی از دختران خودش.
به همین دلیل است که کارشناسان می‌گویند اواخر تابستان لحظه خوبی برای اضافه کردن آزمایش چشم به چک لیست بازگشت به مدرسه است.
مشکلات بینایی اغلب تشخیص داده نمی‌شوند
انجمن اپتومتری آمریکا می‌گوید یک نفر از هر چهار کودک با نوعی مشکل بینایی به مدرسه می‌رود که توانایی یادگیری، شرکت در ورزش و مشاهده دنیای اطراف آنها را مختل می‌کند.
اما آنت ویب، اپتومتریست در هات اسپرینگز، آرکانزاس، گفت: بسیاری از بچه‌ها به شما نمی‌گویند که مشکلی وجود دارد زیرا نمی‌دانند که مشکلی دارند.
وب که داستان پسری را که عاشق نقاشی درخت بود اما تا زمانی که عینک نزند برگ‌های جداگانه‌ای ندیده بود، تعریف کرد، گفت: “آنها چیزی برای مقایسه ندارند.”
بسیاری از کودکان مبتلا به مشکلات بینایی غیر تشخیص داده شده می‌توانند مشکلات رفتاری ایجاد کنند زیرا مستعد بی‌تفاوتی هستند. آنها ممکن است به دنبال سرگرم کردن خود باشند و در نتیجه کلاس را مختل کنند. یا ممکن است تصور شود که آنها در حال کپی کردن کار دانش‌آموز همسایه هستند، اما در واقع نمی‌توانند مسئله ریاضی را روی تخته سیاه ببینند، وب گفت.
وب گفت: “ابتدا فرض نکنید که آنها همیشه تقلب می‌کنند.” “اگر کسی عادت به نگاه کردن به کاغذ همسایه دارد، قطعاً می‌گویم این یک علامت قرمز است.”
چگونه یک مشکل بینایی را تشخیص دهیم
سایر نشانه‌هایی که والدین و معلمان باید مراقب آنها باشند عبارتند از: چشمک زدن، درخواست برای حرکت در کلاس درس و سردرد، به خصوص آن‌هایی که در بعد از ظهر رخ می‌دهند و احتمالاً ناشی از فشار چشم هستند.
مگان کالینز، چشم‌پزشک دانشگاه جان هاپکینز، گفت: “هر گونه شکایتی مبنی بر اینکه نمی‌توانند ببینند، زیاد چشم می‌مالند، چشم‌های قرمز دارند، اگر به چیزهایی برخورد می‌کنند، باید بررسی شوند.”
کالینز تأکید کرد که غربالگری بینایی که در بیشتر ایالت‌ها اجباری است، اولین قدم مهم برای شناسایی کودکان با مشکلات احتمالی چشم است. او به عنوان یک محقق بهداشت عمومی، از تقویت برنامه‌های بینایی در مدرسه برای کمک به رفع نابرابری در دسترسی به غربالگری و معاینات چشم در مناطق محروم حمایت می‌کند.
اما او گفت که پایان تابستان هنوز زمان خوبی برای یادآوری اهمیت بینایی برای یادگیری به خانواده‌ها است. یک نقطه شروع خوب در چکاپ‌های سالانه با متخصص اطفال است که باید غربالگری بینایی معمول انجام دهد که کودکان در معرض خطر ابتلا به شایع‌ترین بیماری‌ها را تشخیص می‌دهد.
او گفت استثنائات کودکانی هستند که سابقه خانوادگی مشکلات چشم یا بیماری‌هایی دارند که می‌توانند بر چشم تأثیر بگذارند، مانند دیابت، یا کودکانی که داروهایی با عوارض جانبی بالقوه مصرف می‌کنند. آنها باید هر سال معاینه چشم مناسب داشته باشند.
