این ارزیابی قصد داشت الگو های رفتاری تیرانداز قبل از وحشی گری را توضیح دهد. ماه ها پس از تیراندازی گابریل ورتمن در آپریل 2020، یک تیم از پلیس سواره نظام سلطنتی کانادا – شامل یک شرح حال نویس سازمانی و دو روان شناس دادگاهی سعی داشتند وضعیت ذهنی او در زمان تیراندازی را درک کرده و هر گونه الگوی رفتاری را شناسایی کنند.
در ژوئن 2020، دارن کمپبل، رئیس پلیس سواره نظام کانادا، برخی از یافته های اولیه این “کالبد شکافی روانی” را آشکار کرد و گفت که او دارای عقده های فراوانی از بی عدالتی بوده است – کسی که توهین ها و بی عدالتی های ادراک شده را تا زمان “سر ریز شدن” در خود نگه می دارد.
این گزارش همچنین گفته بود که قربانی ها یا به دلیل بی عدالتی های ادراک شده در گذشته و یا به طور تصادفی هدف قرار گرفته بودند. کمیسیون حوادث پر تلفات دو روان شناس را برای بازبینی این گزارش فراخواند: کریستی مارتیر، استادیار دانشگاه نیو ساوث ولز در استرالیا، و تس نیل، استادیار دانشگاه آریزونا.
آن ها به این نتیجه رسیده اند که گردآورندگان گزارش پلیس سواره نظام کانادا “هیچ گونه مدرکی مبنی بر اینکه روش یا فرایند استفاده شده مورد اندازه گیری قرار گرفته بوده، ارائه نکرده اند.” مارتیر و نیل می گویند که گرد آورندگان به هیچ پژوهش چاپ شده ای برای پشتیبانی از گزارش خود، ارجاع نکرده اند.
منبع : https://www.cbc.ca/
