نوسازی یکی از بزرگترین هتل‌های تورنتو
مرکز Sheraton Center Toronto از سال 1972 نقطه‌ی عطفی در وست کویین بوده و به بخشی از هویت شهری این منطقه تبدیل شده است.
برنامه‌های جدید خبر از تغییرات چشمگیر در نمای بیرونی این برج1300اتاقه، دارند.
در سال 2016 بر روی این هتل نوسازی‌های قابل توجهی انجام شد و کمی پس از آن، مدیریت بروکفیلد، این ملک را با مبلغ سرسام آور 335میلیون دلار خرید.
در سال 2020 بروکفیلد و شراتون نوسازی‌های مجدد را آغاز کردند تا در بخش‌هایی از این ساختمان غول پیکر در عین حفظ حال و هوای قرن بیست آن، مدرن سازی‌هایی نیز انجام دهند.
برنامه‌های آپدیت برند تجاری ملک شامل پیشنهاد نوزده تابلو جدید برای جایگزینی تابلوهای موجود است، که شامل جایگزینی تاج برجسته شراتون در بالای نمای غربی برج، و مهمتر از آن، تابلوی عظیم مرکز شراتون که تاج جنوبی برج را برجسته می‌کند، است.
یک دیواره‌ی مشبک مشکی با گیاهان معلق بالای ورودی خیابان کوئین است. این جزئیات طراحی همراه با سبزی معلق بیشتر در لابی، یکی دیگر از عناصر بازسازی آغاز شده در سال 2020 است.
بر خلاف تغییر ساینژ دیگری که اخیراً در این نزدیکی پیشنهاد شده بود، مرکز شراتون یک رویکرد مینیمالیستی را حفظ کرده که به نظر می‌رسد طراحی بتنی نمای ساختمان را در نظر گرفته است.
این تغییرات جدید ممکن است در پنجاهمین سالگرد افتتاح هتل در 16 اکتبر 1972 که در حال حاضر بیش از یک سال دیگر به آن مانده است، اعمال شوند.
به عنوان یکی از بزرگترین هتل‌های تورنتو و دومین ساختمان بلند هتلی شهر، مرکز شراتون تحت تأثیر پاندمی کووید قرار گرفت و دارای بخش‌های زیاد برای نگهداری بود و با تقاضای کم مسافران مواجه شد.
