تفاوت‌های میان کارآفرینی و استارتاپ در کانادا چیست؟
بسیاری از افراد به اشتباه فکر می کنند که استارتاپ و کارآفرینی در کانادا فرقی با یکدیگر ندارند. به عبارت دیگر این افراد قوانین و شرایط مربوط به استارتاپ و آفرینی در کانادا را یکسان می دانند. در حالی که این دو با یکدیگر تفاوت های چندانی دارند که در این مقاله می خواهیم این تفاوت ها را به شما معرفی کنیم.
افرادی که در حوزه کارآفرینی کانادا فعالیت می کنند باید در یک استان کار ایجاد کنند. در حالی که استارتاپ یک برنامه فدرال به حساب می آید اما کارآفرینی در کانادا یک برنامه استانی محسوب می شود. معیارهایی که در کارآفرینی از اهمیت بالایی برخوردار هستند عبارتند از سابقه ی کاری، دانش در حوزه مدیریت و میزان دارایی. میزان دارای فرد در کارآفرینی در کانادا باید حداقل برابر با ۶۰۰ هزار دلار کانادایی باشد که ۲۰۰ هزار دلار کانادایی آن را باید به صورت یک برنامه استانی سرمایه گذاری کند.
در استارتاپ فرقی نمی کند که صاحب استارتاپ در شهری که در آن استارتاپ را راه اندازی کرده است زندگی کند یا نه. اما در برنامه کارآفرینی فرد باید در همان شهری که بیزینس خود را راه اندازی کرده است زندگی کند. یکی از نکات مثبت استارتاپ عدم محدودیت در محل زندگی صاحب آن است.
در برنامه کارآفرینی کانادا، مانند دیگر برنامه های بیزینسی مهاجرتی، هزینه های دولتی‌ای در نظر گرفته شده است. اما این هزینه بسیار پایین تر از هزینه های مربوط به دیگر برنامه های بیزینسی مهاجرتی کانادا است.
شما برای راه اندازی استارتاپ در کانادا به هزینه بسیار کمتری نسبت به راه اندازی یک بیزینس در برنامه کارآفرینی دارید. این میزان سرمایه معمولا نصف و یا کمتر از نصف می باشد.
در برنامه کارآفرینی فرد متقاضی باید برای راه اندازی بیزینس حتما از ابتدای پروژه با استفاده از ویزای کاری در کانادا حضور داشته باشد. البته لازم به ذکر است پس از ارائه بیزینس پلن و عمل به آن، به فرد متقاضی یک فرصت ۲۰ تا ۲۴ ماهه ارائه می شود تا در طول آن به مرحله فدرال وارد شود. پس از آن ب مرحله فدرال وارد شد در یک بازه زمانی ۱۲ الی ۱۸ ماهه می تواند اقامت دائم کانادا را کسب کند. اما در برنامه استارتاپ فرد متقاضی می تواند قبل از دریافت اقامت دائم کانادا در کشور دیگر به غیر از کانادا حضور داشته باشد. به عبارتی دیگر لزومی به حضور فرد متقاضی در خاک کانادا در برنامه استارتاپ وجود ندارد.
یکی از نکات مثبت در برنامه کارآفرینی کانادا این است که ارائه مدرک زبان در ابتدا نیازی نیست. فرد متقاضی در این برنامه فرصت دارد تا در حدود ۲۴ ماه بعد از آنکه به تعهدات کاری خود در کانادا عمل کرد مدرک زبان خود را ارائه دهد. اما در برنامه استارتاپ، ارائه مدرک زبان یکی از شروط اصلی به حساب می آید.
از دیگر تفاوت های برنامه استارتاپ و کارآفرنی کانادا، نوع بیزینس آنها است. در برنامه استارتاپ باید ایده فرد خلاقانه و جدید باشد. به گونه ای که توانایی رقابت با شرکت های بزرگ جهانی را داشته باشد و بتواند علاوه بر اشتغال زایی برای افراد، درآمد بالایی را کسب کند. اما در برنامه آفرینی فرد متقاضی بیشتر به بیزینس های سنتی تکیه دارد و از تجارب اجرایی و مدیریتی متقاضی استفاده می کند.
افراد در برنامه استارتاپ به طور معمول در مدت زمان کمتری اقامت دائم کانادا را دریافت می کنند. اما در برنامه کارآفرینی فرد باید مدت زمان بیشتری را برای دریافت اقامت دائم پشت سر بگذارد.
متقاضیان در برنامه کارآفرینی به صورت انفرادی فعالیت می کنند. اما در برنامه استارتاپ فرد باید یک تیم ۲ الی ۵ نفره تشکیل بدهد.
از دیگر ویژگی های مثبت در برنامه استارتاپ این است که چنانچه برنامه با شکست مواجه شود در واقع مانع از ارائه اقامت دائم به او نمی شود. اما شکست در برنامه کارآفرینی مانع از کسب اقامت دائم برای فرد می شود.
بیشتر بخوانید
