یک تیم بریتانیایی یک ربات پرنده مینیاتوری جدید ساخته است که بدون موتور و چرخ دنده معمولی بال های خود را مانند حشره تکان می دهد. این یک گام به سوی ساخت خودرو های پرنده ای است که مانند پرندگان با بال زدن پرواز می کنند.
طراحی خودرو هایی که با بال زدن پرواز می کنند یک جاه طلبی بوده که به قرن ها قبل باز می گردد. لئوناردو داوینچی در اواخر قرن پانزدهم با طرح های خود و وسایلی که از چوب و پارچه ساخته می‌شد و با بال هایی که به اهرم های پارو مانند متصل می شد، رویای پروازی این چنینی را در سر داشت.
در طرح او خلبان از بازو های خود برای پمپاژ اهرم ها به سمت بالا و پایین برای نیرو دادن به بال ها استفاده می کرد. تا آنجا که می دانیم داوینچی هرگز طرح های خود را عملیاتی نکرد. در سال 2010 یک تیم کانادایی اولین ربات پرنده با نیروی انسانی را در یک وسیله نقلیه فوق سبک به نام Snowbird ساخت. طول بال های این ربات 32 متر است که تقریباً مشابه طول بال های هواپیمای 737 اما وزن آن تنها 43 کیلوگرم است.
وقتی صحبت از پرنده ها به میان می آید، خودرو های کوچک تر به طول چند ده سانتی متر بیشترین موفقیت را داشته اند زیرا وزن این خودرو ها را می توان به حداقل کاهش داد. کیت هایی وجود دارد که می توانید با استفاده از نوارهای لاستیکی یا موتورهای الکتریکی کوچک در خانه آن را بسازید. اما کنترل پرنده کوپترها به دلیل ابزار آلات مورد نیاز برای دستکاری بال در حین تکان دادن آن برای حفظ پرواز پایدار دشوار است.
تیمی در دانشگاه بریستول در بریتانیا، رویکرد جدیدی را برای پرواز با بال زدن با روباتی که در حال حاضر در حال توسعه است در پیش گرفته است. این رویکرد موتور های سنتی را به طور کلی حذف می کند و در عوض توسط نیرو های الکترواستاتیکی که شامل هیچ چرخ دنده ای نمی شوند نیرو می گیرد. بال ها توسط یک سیستم منحصر به فرد هدایت می شوند که آنها را محرک زیپ تقویت شده با مایع یا LAZA می نامند.
در پایه هر بال یک جفت صفحه فلزی منحنی، یکی در بالا و دیگری در زیر قرار دارد. بار الکتریکی به آن صفحات اعمال می شود و میزان این بار از صفحه ای به صفحه دیگر متناوب است. مایعی که ریشه بال را احاطه کرده است بار را تقویت می کند، بنابراین بال توسط نیروهای الکترواستاتیک بالا و پایین کشیده می شود. این تیم می‌گوید که نیروی بال زدن در این روش بیشتر از نیروی بال زدن ماهیچه های پستانداران و حشرات است و با سایر مکانیسم های مکانیکی بال زدن که توسط موتور های چرخان هدایت می شوند مطابقت دارد.
دانشمندان امیدوارند که با این رویکرد، مکانیزمی برای به حرکت درآوردن خودرو های پرنده مینیاتوری آینده پیدا کنند. میکرو ربات هایی که مانند حشرات پرواز می‌کنند بسیار مفید خواهند بود و می توان از آنها در فضاهای کوچک در میان آوارهای یک ساختمان فروریخته برای یافتن بازماندگان یا ورود به محیط‌های خطرناک استفاده کرد.
منبع : https://www.cbc.ca/
