متخصصان می گویند که سیستم مالیات کانادا موجب دلسرد شدن کانادایی ها نسبت به پرورش محصولات در خانه می شود. نیکولا مور می گوید که شروع همه گیری کووید – 19، او را به فکر پرورش غذا در خانه انداخت.
او می گوید که به این شیوه توانسته مبلغ زیادی را پس انداز کند. اما باز هم کمتر از چیزی است که واقعا می توانسته به دست آورد، زیرا باید برای بذر ها و دانه هایی که برای کاشت در باغچه خود خریداری می کند، مالیات های استانی و فدرال پرداخت کند؛ در صورتی که محصولاتی که از این بذر ها حاصل شده اند و از طریق واردات به کانادا می آیند و یا از مسافت های دور به شهر ها می آیند، مالیات ندارند.
او می گوید: “مردم به دلایل بسیاری می خواهند خودشان غذای خودشان را پرورش دهند. آن ها محصولات با کیفیت تر می خواهند. آن ها می خواهند اثر کربنی در سیستم های غذایی را کاهش دهند. و برخی نیز برای صرفه جویی در هزینه می خواهد این کار را انجام دهند.” او می گوید که سیستم مالیاتی بر علیه آن ها کار می کند، زیرا یک کاهوی وارداتی از کالیفرنیا که در سوپر مارکت ها به فروش می رسد مالیات ندارد، اما بذر آن برای کاشت در خانه مالیات دارد.
مالیات کربن کانادا شاید از همه نظر محبوب نباشد، اما کسانی که اثر کربنی زیادی دارند را جریمه می کند و به کسانی که اثر کربنی را کاهش داده اند، جایزه می دهد. اما مالیات فروش کانادا دقیقا عکس این کار را انجام می دهد. یعنی مزایای مالیاتی را به کسانی ارائه می دهد که اثر کربنی زیادی دارند، و برای کسانی که آن را کاهش می دهند مالیات در نظر می گیرد.
منبع خبر: https://www.cbc.ca
