گنجشک های آواز خوان نر که در سراسر آمریکای شمالی یافت می شوند، از آواز های خود برای جذب جفت استفاده می کنند. تحقیقات قبلی نشان می دهد که گنجشک ها می توانند تا 12 آهنگ دو ثانیه ای بسازند که قبل از رفتن به آهنگ بعدی، چند بار آن را تکرار می‌کنند.
این چرخه آهنگ ها مانند یک لیست پخش عمل می کند و می تواند تا 30 دقیقه طول بکشد. پس از پایان، گنجشک ها ترتیب آهنگ های موجود در لیست پخش را با هر بار خواندن آن تغییر می دهند.
طبق یک پست دانشگاه دوک در مورد تحقیقات استفان نوویکی، زیست شناس دانشگاه که در نشریه ای علمی منتشر شده است، آنچه قبلاً مشخص نبود این است که آیا این ترتیب مجدد لیست پخش به طور تصادفی بوده است یا خیر.
برای جمع آوری داده های مورد نیاز برای پاسخ به این سؤال، ویلیام سیرسی، پرنده شناس و زیست شناس در دانشگاه میامی، با تجهیزاتی برای ضبط ساعت ها آواز پرندگان به جنگل های شمال غربی پنسیلوانیا رفت.
این تجزیه و تحلیل نشان داد که گنجشک های آوازخوان نر عمداً لیست پخشی از آوازهای خود درست می کنند. همچنین مشخص شد که هر چه گنجشک ها یک آواز خاص دو ثانیه ای را طولانی تر بخوانند، قبل از خواندن دوباره آن، مدت بیشتری صبر می کنند.
این یافته ها نشان می دهند که گنجشک ها در واقع لیست های پخش خود را طراحی می کنند و به طور تصادفی آواز های خود را نمی خوانند. یافته ها همچنین نشان می دهد که گنجشک های آوازخوان استعداد حافظه کمی دارند.
نتایج همچنین نشان می دهد که گنجشک آواز می تواند «گرامر مولد» قوی در آوازهای خود داشته باشد. گرامر زاینده یا «گرامر جهانی» نظریه ای است که معمولاً به نوام چامسکی زبان شناس آمریکایی نسبت داده می شود. این نظریه بیان می کند که زبان انسان توسط ساختارها و قوانین ذاتی مغز شکل می گیرد.
وجود احتمالی وابستگی های دوردست و گرامر مولد می تواند به این معنی باشد که ارتباط بین گنجشک های آوازخوان بیشتر از آنچه در ابتدا تصور می شد به نحو انسانی نزدیک تر است. این ترکیب، طبق مطالعه نوویکی، در هیچ سیستم سیگنال دهی حیوانی توصیف نشده است.
چیزی که کمتر واضح است این است که آیا این رفتار شانس گنجشک آوازخوان نر را در یافتن جفت نسبت به سایر پرندگان آوازخوان افزایش می دهد یا خیر.
منبع : https://www.ctvnews.ca/
